Μα πού είναι αυτά τα τραύματα
και δεν τα βλέπω;
Ψάχνομαι,
κοιτάζω στους καθρέφτες,
δείχνω καλά.
Πού είναι αυτά τα τραύματα;
Πού είναι το μαχαίρι
που με κόβει
κι εγώ δεν βλέπω το αίμα;
Πώς γίνεται
να γράφω,
να διαβάζω,
να γελώ
και το μαχαίρι
να με κόβει;
Πώς γίνεται να φαίνομαι καλά
κι όμως γεμάτη τραύματα;
Τι μαγικό μαχαίρι είναι αυτό
που μέσα μου καρφώνεται
κι ύστερα αποσύρεται αόρατο
αφήνοντάς μου
τραύματα αόρατα;

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου