Μαρινέλλα

 

Όταν άκουσα ένα τραγούδι της Μαρινέλλας από τον πρώτο δίσκο της που κυκλοφόρησε μετά την ανεξαρτητοποίησή της από τον Στέλιο Καζαντζίδη, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν: δεν λέει τίποτα η φωνή της.

 

Δεν είχα κάνει λάθος. Η ίδια η ποιότητα της φωνής της δεν υπήρξε ποτέ σπουδαία. Έκτοτε η ανοδική πορεία της με άφηνε αδιάφορη, γιατί τραγούδησε τραγούδια που για μένα ήταν δεύτερης διαλογής, άσχετα αν ο κόσμος ήδη τη λάτρευε και τα τραγούδια της είχαν γίνει μεγάλες επιτυχίες.

 

Εκεί που είχα κάνει λάθος ήταν στο ταμπεραμέντο της, στην ικανότητά της να περνά στη φωνή της ένα πάθος και μια ψυχή που καμιά άλλη Ελληνίδα τραγουδίστρια δεν μπορούσε να πετύχει.

 

Τραγούδησε πολλά μέτρια τραγούδια που δεν φανέρωναν αυτό το μοναδικό της ταλέντο, μέχρι που ήρθε η στιγμή να συνεργαστεί με τον Κώστα Χατζή.

 

Και εκεί η Μαρινέλλα έβγαλε όλη την ψυχή της και την ακούμπησε στο τραπέζι. Εκεί ξεπέρασε τον εαυτό της. Με στήριγμα την τρυφερή ψυχή του Κώστα Χατζή, αυτό το δίδυμο μάς έκανε τελικά να δακρύσουμε.

 

https://www.youtube.com/watch?v=Ua-e1BVc2ps&list=RDUa-e1BVc2ps&start_radio=1

 

Ειδικά σ’ αυτό εδώ το τραγούδι δεν ξέρεις ακριβώς, αν η Μαρινέλλα τραγουδά ή αν ερμηνεύει τραγουδιστά έναν θεατρικό μονόλογο.

"Σ' αγαπώ".

Μουσική: Κώστας Χατζής.

Στίχοι: Σώτια Τσώτου.