29/4/11

"Η Σχεδιάστρια". Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Ο τέταρτος κλώνος", εκδ. Αίολος


Η μουσική σταμάτησε. Η Τέλεια Νάντια  χαμογέλασε στο μελαχρινό άνδρα και απομακρύνθηκε.
Στην πίσω βεράντα μια παρέα συζητούσε ζωηρά για το πρόσφατο ταξίδι τους στα βουνά Δέλτα. Κάθισε μαζί τους κι άκουγε. Δίπλα της ένας ξανθός άνδρας άκουγε κι αυτός καπνίζοντας σιωπηλός  το πούρο του. Έσκυψε προς το μέρος του:

25/4/11

Σε ποιον ανήκει το σώμα μας;

Υπάρχει στη γλώσσα μας μια πολύ σαφής διάκριση ανάμεσα στο ζωντανό σώμα και το νεκρό, ειδικά όταν αναφερόμαστε σε ανθρώπους.
 Αλλά  και όταν αναφερόμαστε σε ζώα, η διάκριση αυτή υπάρχει σε πολλές περιπτώσεις. Λέμε παραδείγματος χάριν: «Βλέπω μια γάτα στον κήπο» και εννοούμε μια ζωντανή γάτα. Αλλιώς θα λέγαμε: «Βλέπω μια νεκρή γάτα στον κήπο». Η διάκριση αυτή χάνεται, όταν το νεκρό ζώο προορίζεται για τη διατροφή μας. Τότε μιλάμε για «κατσικάκια, αρνάκια, μοσχαράκια» κλπ και είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε εδώ ότι χρησιμοποιούμε τις ίδιες χαϊδευτικές λέξεις, όταν δείχνουμε στα παιδιά μας αυτά τα ζώα ζωντανά. Η γλώσσα μας δηλαδή υπακούοντας στις βαθύτερες σκέψεις μας αποφεύγει να μιλήσει για πτώματα ζώων, όταν πρόκειται να τα βάλουμε στο τραπέζι μας και να τα φάμε.

18/4/11

Ξένοι ημεδαποί και αλλοδαποί

Κάποτε, πριν τρεις δεκαετίες και περισσότερο, άνθιζαν στους τοίχους της πρωτεύουσας τα συνθήματα: «Έξω  οι βλάχοι από την Αθήνα», «Βλάχοι, να πάτε στα χωριά σας» και άλλα παρόμοια που έδειχναν την ενόχληση των γηγενών Αθηναίων για τη μαζική εσωτερική μετανάστευση στο άστυ που είχε αλλοιώσει σοβαρά την καθημερινότητά τους.

11/4/11

Το ασπρόμαυρο ελληνικό σινεμά του 60 και οι προτεινόμενοι γαμπροί

Αν ανατρέξουμε στο ασπρόμαυρο ελληνικό σινεμά της δεκαετίας του εξήντα, θα ξεχωρίσουμε τρία είδη προτεινόμενων γαμπρών για τα κορίτσια των λαϊκών και μικροαστικών στρωμάτων που αποτελούσαν το πιο αφοσιωμένο κοινό της εποχής: τον πλούσιο, το σκληρό και το καλό παιδί.

6/4/11

Η μάντρα που λέγεται σχολείο


Έχοντας δουλέψει πολλά χρόνια στη Μέση Εκπαίδευση κατέληξα κάποτε στο συμπέρασμα ότι το σχολείο χρησιμεύει για δύο κυρίως πράγματα:
α) Για να μαντρώνονται τα παιδιά μερικές ώρες σε ένα χώρο, ώστε να μπορούν οι γονείς τους να ασχοληθούν και με τις άλλες υποθέσεις τους.
β) Για να μάθουν τα παιδιά ανάγνωση και γραφή.
 Πέραν αυτών των δύο στόχων το σχολείο υπό προϋποθέσεις μπορεί να περάσει στους μαθητές του και κάποιες περισσότερες γνώσεις, αλλά αυτό εξαρτάται:
α) από την καλή διάθεση των διδασκόντων
β) από την καλή διάθεση των ίδιων των μαθητών.

4/4/11

Φόνοι

Το να αφαιρείς τη ζωή κάποιου, θεωρείται έγκλημα.
Όχι όμως σε όλες τις περιπτώσεις.

1/4/11

Δελχί, η πρωτεύουσα των βιασμών

Η θέση της γυναίκας στην Ινδία είναι από πολλές απόψεις τραγική. Σε παλαιότερο άρθρο είχαμε αναφέρει τον κίνδυνο θανάτωσης που απειλεί τα θηλυκά μωρά, επειδή δεν είναι επιθυμητά στην οικογένεια. Αλλά και όταν μεγαλώσουν, η ασφάλειά τους δεν είναι καθόλου εγγυημένη. Ένας από τους πιο συνηθισμένους κινδύνους που διατρέχει η γυναίκα εκεί, είναι ο κίνδυνος να υποστεί βιασμό.