Ο τρομοκράτης (τελευταίο απόσπασμα)

 5.

 

Ίσα που πρόλαβε να ντυθεί, όταν οι αστυνομικοί βρόντηξαν την πόρτα. Με δυο δρασκελιές έφτασε στην εξώπορτα και την άνοιξε. Οι αστυνομικοί όρμησαν μέσα.

 

-Δεν είναι εδώ! πρόλαβε να τους πει.

 

Αυτοί απλώθηκαν σε όλους τους χώρους με προτεταμένα τα όπλα τους.

 

Όταν ηρέμησε η κατάσταση, δώσαμε κάποιες εξηγήσεις, δεν ξέρω, αν μας πίστεψαν, μας κοίταζαν καχύποπτα, και πώς έχασε την ισορροπία της η κυρία, ρωτούσαν, είδαν μετά το μισοάδειο μπουκάλι ουίσκι και με κοίταξαν επιτιμητικά.

 

-Φοβόμουν, είπα, και ήπια μερικά ποτηράκια για να ξεπεράσω τον φόβο μου. Και ζαλίστηκα.

-Και πιαστήκατε από την κουρτίνα για να μην πέσετε;

-Ήθελε να δει τι γινόταν κάτω στον δρόμο, μπήκε στη μέση ο γιατρός.

 

Οι αστυνομικοί τον κοίταξαν κι αυτόν καχύποπτα.

-Είστε πιωμένος κι εσείς;

 

Δεν ήθελαν και πολύ για να καταλάβουν τι κάναμε εμείς εδώ μέσα, όση ώρα στην πολυκατοικία κυκλοφορούσε ο τρομοκράτης.

 

-Αντί να ανακρίνετε εμάς, δεν ψάχνετε καλύτερα για τον τρομοκράτη; Τώρα με αυτή την αναταραχή δεν ξέρουμε τι μπορεί να κάνει, είπα.

 

Δεν πρόλαβα να αποτελειώσω τη φράση μου και ακούστηκαν πυροβολισμοί από τα κάτω πατώματα. Οι αστυνομικοί όρμησαν στον διάδρομο κι εμείς μείναμε πάλι μόνοι.

 

-Προλαβαίνουμε για άλλη μια φορά, κυρία, είπε αυτός.

-Να με λέτε τσούλα, μου αρέσει περισσότερο, είπα.

 

Κλείδωσε την πόρτα και μ’ αγκάλιασε.  Μ’ έριξε στον καναπέ στην αίθουσα αναμονής και σήκωσε το φουστάνι μου.

 

Στο διάολο όλα, σκέφτηκα και αφέθηκα στα χέρια του.

 

Αργότερα μάθαμε ότι ο τρομοκράτης, με το που μπούκαρε η αστυνομία στο κτίριο, προσπάθησε να διαφύγει από ένα μπαλκόνι του πρώτου ορόφου. Κάποιος νεαρός και αδέξιος αστυφύλακας τον είδε, έβγαλε το όπλο του και τον πυροβόλησε. Εντελώς συμπτωματικά η σφαίρα καρφώθηκε στο μέτωπό του και ο τρομοκράτης φορτωμένος με τα εκρηκτικά κρεμάστηκε σαν σακί στα κάγκελα.

 

 

Στην επόμενη επίσκεψη μου στον γιατρό κάναμε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. Με εξέτασε, μου έκανε ερωτήσεις, εγώ απαντούσα, «πάτε πολύ καλά», μου είπε στο τέλος και συνταγογράφησε τα νέα μου φάρμακα.

 

-Θυμάστε τίποτα από την προηγούμενη επίσκεψή μου; ρώτησα.

-Όχι, είπε αυτός ψυχρά.

 

 

                                  ΤΕΛΟΣ