Το σταυρόλεξο

 

 

 

Για τις ανάγκες ενός κοινού σταυρόλεξου διασταυρώθηκαν προ καιρού και αλληλοσυμπληρώθηκαν διάφορες λέξεις βαρύνουσας σημασίας με άλλες καθημερινές και ασήμαντες.

 

Πολλές από αυτές αλληλοαναιρούνταν και άλλες κείτονταν μέσα στα τετραγωνάκια τους τόσο αδιάφορες όσο κείτονται και στην ομιλούσα ζωή.

 

Στους ορισμούς από κάτω είχαμε λοιπόν τις εξής ζητούμενες λέξεις που μπορούσαν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον:

 

Οριζόντια:

1)Πράξη εμπορική (ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ), 2) στρατηγός του αμερικάνικου εμφυλίου (ΛΗ), παράνομος στρατός ( ΙΡΑ) και: δυσάρεστο συναίσθημα (ΑΝΙΑ), 3) εκεί κάνουμε τα ψώνια μας (ΑΓΟΡΑ), 4)στρατιωτικό παράγγελμα (ΑΛΤ), 5) εγκληματίας πολέμου (ΑΙΧΜΑΝ).

 

Στην 6η σειρά τίποτα σημαντικό.

 

7)το κέντρο της πόλης, αρχ. (ΑΣΤΥ).

 

Στις σειρές 8 και 9 τίποτα σημαντικό.

 

10) κοφτερό εργαλείο (ΞΥΡΑΦΙ).

 

Στην 11η σειρά, κάτοικος ευρωπαϊκής χώρας (ΓΑΛΛΟΣ), μάλλον αδιάφορη.

 

12) μία ήπειρος (ΑΣΙΑ), 13) ένα ναρκωτικό (ΟΠΙΟ) και: σύντροφος του Ηρακλή (ΙΟΛΑΟΣ), 14) ξεκάθαρος (ΣΑΦΗΣ) και: επικίνδυνη μύγα (ΤΣΕ ΤΣΕ).

 

 

Κάθετα:

1) ό,τι οριζοντίως το 4α (ΑΛΤ) και: ηγούμενος καθολικής μονής (ΑΒΑΣ) και: αφυδατωμένος (ΞΕΡΟΣ), 2) πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος (ΓΗ) και : αυτοκτόνησε από ντροπή (ΑΙΑΣ) και: αρχαίο γουρούνι (ΣΥΣ), 3) αιματοκύλισε τον κόσμο (ΧΙΤΛΕΡ), 4) τρυφερό συναίσθημα (ΑΓΑΠΗ), 5) ευχάριστη οσμή (ΑΡΩΜΑ) και : αρχαίος ποταμός (ΦΑΣΙΣ), 6) το πιο αγαπητό μας πρόσωπο, ανάποδα (ΜΑΝΑ) και: ένα αφέψημα (ΤΙΛΙΟ), 7) άλλος τίτλος για το «Κουκλόσπιτο» του Ίψεν (ΝΟΡΑ), 8) φλύαρος (ΛΟΓΑΣ), 9) μπορεί να είναι τέτοια η καταστροφή (ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ), 10) Γάλλος φιλόσοφος (ΣΑΡΤΡ), 11) Εσείς είστε το…της γης, είπε ο Χριστός (ΑΛΑΣ), 12) πάθηση της μνήμης (ΑΜΝΗΣΙΑ), 13) δείχνει αναβλητικότητα (ΑΣΕ) και: ο ιδρυτής του Ερυθρού Σταυρού (ΝΤΥΝΑΝ)).

 

 

Ανάμεσα λοιπόν σε άχρωμες, εντελώς ασήμαντες λέξεις όπως: ΕΣΩ, ΜΑ, ΠΑ, ΛΑ, ΑΝ, ΛΑΚ, ΑΛ, ΕΣΥ, ΟΦ, ΟΕ,  ΙΣ, ΑΕ, ΜΠΡΟΣ, ΙΝ, ΑΑ, ΙΝΑ και τα λοιπά  κληθήκαμε να ανακαλύψουμε εγκληματίες πολέμου, αυτόχειρες, στρατηγούς, γουρούνια, παράνομους στρατούς, φιλοσόφους, ναρκωτικά, φιλάνθρωπους, όπλα και εμπορικές πράξεις.

 

Έτσι μέσα σ’ ένα εφήμερο σταυρόλεξο που μόλις λύθηκε, πετάχτηκε στα σκουπίδια, συμπλέχτηκαν επί ίσοις όροις  ο ΑΙΑΣ  με τον ΧΙΤΛΕΡ και τον ΑΙΧΜΑΝ, ο τελευταίος έδωσε ένα γράμμα του για να συμπληρωθεί η λέξη ΜΑΝΑ, ο ΙΟΛΑΟΣ βρέθηκε δίπλα δίπλα στη μύγα ΤΣΕ ΤΣΕ, ενώ ο ΣΑΡΤΡ, ο ΛΗ και ο ΝΤΥΝΑΝ απομονώθηκαν γύρω από λέξεις  που δεν τους προσέδιδαν καμία αίγλη, όπως ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ και ΑΝΙΑ ή ήταν απλές κραυγές, όπως ΑΑ.

 

Επίσης κατά ένα περίεργο τρόπο βρέθηκε το ΟΠΙΟ στη νοτιοδυτική πτέρυγα του σταυρόλεξου, κάτω από την ΑΣΙΑ  και πάνω από τη μύγα ΤΣΕ ΤΣΕ, οπότε η λέξη ΣΑΦΗΣ βρέθηκε περικυκλωμένη από αυτές τις περίεργες λέξεις και πήρε αυτόματα μιαν άλλη σημασία. Παραδόξως εκεί ανάμεσα στο ΟΠΙΟ, στο ΣΑΦΗΣ και στην ΑΣΙΑ ξεφύτρωσε μια κάθετη ΑΓΑΠΗ  που στεφόταν από τη λέξη ΞΥΡΑΦΙ, οπότε έπαιρνε αμέσως μια χροιά διαστροφής, το ΞΥΡΑΦΙ πάλι στήριζε τη ραχοκοκαλιά του ΣΥΣ, πράγμα που δεν είναι άσχετο προς τα σαρκοβόρα μας γούστα, το γιώτα όμως της λέξης ΞΥΡΑΦΙ ήταν το δεύτερο γράμμα της λέξης ΤΙΛΙΟ κι έτσι, πριν συμβεί το ανεπανόρθωτο, επιστρέψαμε στην αγαθότητα και τη μωρία των γηρατειών.

 

Πάνω απ’ το ΤΙΛΙΟ εκτεινόταν σε ανάποδη φορά η ΜΑΝΑ, σύμφωνη κατά κάποιο τρόπο με το ΤΙΛΙΟ, δίπλα της ήταν το ΑΡΩΜΑ που μας έφερε προϊστορικούς συνειρμούς μητρικής ευωδίας και το ρω του ΑΡΩΜΑΤΟΣ ήταν το κυρίαρχο γράμμα του ΙΡΑ, οπότε, σαν να φάγαμε ένα ξαφνικό χαστούκι, επανήλθαμε στην πραγματικότητα.

 

Δίπλα στον ΙΡΑ στεκόταν σοβαρός ένας συνάδελφός τους, ο στρατηγός ΛΗ, απόλυτα σχετικός με πολεμικούς φόνους, ο δε ΛΗ έδινε ευχαρίστως το ήτα του για να φτιαχτεί η γλυκιά λέξη ΓΗ  που όλα τα περιλαμβάνει και όλα τα υπομένει.

 

Αλλά ήδη φτάσαμε στη βορειοδυτική πτέρυγα περνώντας από αλλεπάλληλες συγκινήσεις.

Παρατηρούμε ότι όλο το σταυρόλεξο στέφεται  από την επιβλητική λέξη ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ που όμως καμιά συναισθηματική έξαρση δεν μας προκαλεί. Την προσπερνούμε και προχωρούμε στην ανατολική πτέρυγα, όπου η πρώτη λέξη αμέσως από κάτω είναι η ΑΝΙΑ, δυσάρεστο συναίσθημα, αρνούμαστε να το επεξεργαστούμε. Από το άλφα της ΑΝΙΑΣ βγαίνει το αναβλητικό ΑΣΕ, το προσπερνάμε κι αυτό. Πιο κει κάθεται ουδέτερη η λέξη ΑΓΟΡΑ, το δε όμικρον της ΑΓΟΡΑΣ  είναι η αφετηρία για την καταστροφή που μπορεί να είναι ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ. Εικόνες ολέθρου λαμπαδιάζουν στο μυαλό μας, αλλά είμαστε ψύχραιμοι, πρόκειται απλώς για μια λέξη, δεν πρέπει να φοβόμαστε τις λέξεις, ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ λοιπόν, το γράφουμε με ωραία τετραγωνισμένα γραμματάκια.

 

 

Είμαστε τώρα στην καρδιά του σταυρόλεξου και προχωρούμε ηρωικά.

Ειρωνικό επιφώνημα, ΧΑ, κέντρο της πόλης, ΑΣΤΥ, οργώνουμε κανονικά την περιοχή, ελάχιστες πλέον λέξεις μας διαφεύγουν και τα πάντα υποχωρούν μπροστά στην επέλαση του βλέμματός μας. Ορίστε τώρα και οι λέξεις μπαλώματα, ΛΑΚ, ΑΝ, ΣΕ και άλλες, τις συμπληρώνουμε βιαστικά με αίσθημα θριάμβου και ξαφνικά πέφτουμε πάνω στην πάθηση της μνήμης, 12 β καθέτως, είναι η μόνη που μας έχει διαφύγει αλλά όχι για πολύ, συμπληρώνουμε με τα τετράγωνα γραμματάκια μας ΑΜΝΗΣΙΑ , πολύ ωραία, τελειώσαμε.

 

 

Με τον τρόπο αυτό πέρασε κάπως η ώρα μας (ΑΝΙΑ) και καταπολεμήσαμε το πιθανό αλτσχάιμερ (ΑΜΝΗΣΙΑ). Καιρός είναι τώρα να πάρουμε έναν υπνάκο στον καναπέ, αφού παίξαμε με επιτυχία με τις λέξεις.

 

Κλείνουμε τα μάτια, αλλά να που δεν μπορούμε να αποκοιμηθούμε. Στριφογυρίζουμε ανήσυχοι, αλλάζουμε πλευρό.

 

«ΑΡΩΜΑ ΤΙΛΙΟ» - τι είναι πάλι αυτό, δεν είμαστε με τα καλά μας.

 

Μια υποψία μάς περνά από το μυαλό, ότι αντί να παίζουμε εμείς με  τις λέξεις, αυτές παίζουν με μας.

 

Είναι αλήθεια ότι τώρα τελευταία δείχνουν μια τάση ανταρσίας, σαν να θέλουν να ξεφύγουν από την εξουσία μας. Πρέπει βέβαια να τις επαναφέρουμε στον αρχικό προορισμό τους, εν ανάγκη να τις παγώσουμε. Αλίμονο αν παθαίνουμε τέτοιες λαχτάρες, κάθε φορά που λύνουμε ένα  σταυρόλεξο.

 

Αλλάζουμε ξανά πλευρό.

 «ΑΒΑΣ ΣΑΡΤΡ», «ΣΑΦΗΣ ΣΥΣ», «ΞΕΡΟΣ ΧΙΤΛΕΡ», χιχί!

«ΑΣΕ ΜΑΝΑ, ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ ΑΝΙΑ, ΞΥΡΑΦΙ ΑΜΝΗΣΙΑ», χιχιχί!

 

Ανοίγουμε ανήσυχοι τα μάτια.

Κάτι δεν πάει καλά, αυτό είναι σίγουρο.

Μάλλον πρέπει να καταργήσουμε τα σταυρόλεξα. Μήπως  πρέπει να καταργήσουμε και τις λέξεις εν ανάγκη.

 

Στο κάτω κάτω  δικές μας κατασκευές είναι, ό,τι θέλουμε τις κάνουμε.

Στο κάτω κάτω είτε τις χρησιμοποιούμε είτε όχι, Αυτό εκεί έξω κάνει τα δικά του.