Ημέρα ραδιοφώνου

Όταν ο μπαμπάς έφερε στο σπίτι αυτό το ραδιόφωνο Φίλιπς που βλέπετε στη φωτογραφία,  ένας ολόκληρος κόσμος άνοιξε μπροστά μου.

Κι αν στο Δημοτικό μάθαινα γράμματα, τα απογεύματα στο σπίτι μάθαινα όλα τα τραγούδια, ελληνικά και ξένα, και ήμουν ένα ευτυχισμένο παιδί που τραγουδούσε μαζί του και ενίοτε χόρευε κιόλας.

Ο μπαμπάς έβαζε ειδήσεις κι εγώ βαριόμουν. Όμως μέσα από αυτές παρακολουθούσα των αγώνα των Κυπρίων στη δύσκολη δεκαετία του ’50 και άκουγα ονόματα ηρώων που χαράχτηκαν για πάντα στη μνήμη μου.

Λίγο πιο μεγάλη ανακάλυψα το θέατρο στο ραδιόφωνο που με μάγεψε κυριολεκτικά και απέχτησα μια πολύτιμη θεατρική παιδεία μέσα από αυτό. Ανακάλυψα και τη ραδιοφωνική βιβλιοθήκη και άκουγα σπουδαίους ηθοποιούς να διαβάζουν σπουδαία μυθιστορήματα.

Το ραδιόφωνο μού πρόσφερε γνώσεις και παιδεία που χωρίς αυτό δεν θα τα είχα σήμερα.

Η συσκευή που βλέπετε στη φωτογραφία βρίσκεται τώρα σε σπίτι συγγενών στην Κρήτη. Υπάρχει ακόμα ως οικογενειακό κειμήλιο.

Δεν ακούω πια ραδιόφωνο.