"Με ούριο άνεμο δεν ξεκινήσαμε"

Με ούριο άνεμο

δεν ξεκινήσαμε,

όμως αθώοι και ανήξεροι

πιστεύαμε

πως έτσι τα καράβια κλυδωνίζονται

και ναυαγούν,

αν δεν προσέξεις,

αν με όλη σου τη δύναμη δεν προσπαθήσεις,

αν μέρα νύχτα άγρυπνος

δεν στέκεις στο τιμόνι

παλεύοντας τα λυσσασμένα κύματα.

Λοιπόν, δεν ναυαγήσαμε

κι ας μας μαστίγωνε ανελέητα ο αέρας

μέσα στις άγριες και θυμωμένες θάλασσες,

σε νύχτες σκοτεινές χωρίς φεγγάρι,

όχι, δεν ναυαγήσαμε,

φέραμε το καράβι στη στεριά,

με το κορμί κομματιασμένο,

με την ψυχή στο στόμα

αράξαμε στην ξένη γη.

Κι εκεί συναπαντήσαμε

ανύποπτους ανθρώπους,

χαμογελαστούς

και καταλάβαμε

- πολύ αργά -

το μοχθηρό παιχνίδι των ανέμων

και μάθαμε

-πολύ αργά-

τη μαύρη μοίρα μας.