-Και πόσο κάνει αυτό το λείψανο είπαμε;
-Τρεις χιλιάδες.
-Πολύ ακριβό είναι. Δεν έχεις κανένα
φτηνότερο;
-Έχω. Ορίστε το μισό δεξιό χέρι του
αγίου Αγορασίου. Δυο χιλιάδες.
-Πολύ ακριβό κι αυτό. Κάτι φτηνότερο;
-Έχω και πιο φτηνό. Τέσσερα από τα
πέντε δάχτυλα του αριστερού ποδιού του αγίου Αναμαρτωλού. Θα σ’ το δώσω για
χίλια τρακόσια ευρώ.
-Πολύ ακριβός είσαι, ρε φίλε. Χίλια
τρακόσια ευρώ για τέσσερα δάχτυλα ποδιού;
-Ξέρεις πόσα θα βγάλεις με αυτά τα τέσσερα δάχτυλα; Και πολύ φτηνά σ’ τα πουλάω. Αλλά έχω κάτι ανάγκες κι εγώ και πρέπει να τις καλύψω.
-Χμ…είναι γνήσια τα δάχτυλα ή σκάψατε
κανένα τάφο και τα βγάλατε;
-Μα τι λες τώρα, δεν κάνω εγώ τέτοιες
απατεωνιές.
-Για φέρε να τα πιάσω… Κάπως σαν
πλαστικά μού φαίνονται.
-Αληθινά είναι σου λέω. Ορκίζομαι στο
όνομα του αγίου. Να πέσει φωτιά να με κάψει. Άντε, χίλια διακόσια ευρώ και
κλείσαμε.
-Πολλά είναι. Τίποτε άλλο δεν έχεις;
Γύρω στα πεντακόσια ευρώ;
-Πολύ με παιδεύεις, το ξέρεις; Θέλεις,
άνθρωπέ μου, λείψανο ή δεν θέλεις;
-Θέλω, αλλά να είναι κάτι πιο φτηνό.
-Άκου, τα γνήσια λείψανα δεν είναι φτηνά.
Ξέρεις τι απατεώνες κυκλοφορούν και πουλάνε λείψανα προβάτων και σκύλων; Τέλος
πάντων. Ορίστε, αυτό εδώ το μικρό δαχτυλάκι του δεξιού χεριού του οσίου
Απαραδόπιστου. Εφτακόσια ευρώ και ούτε ένα ευρώ παρακάτω. Δεν βγαίνω, φίλε μου.
Εφτακόσια ευρώ. Είμαστε εντάξει;
-Πολύ μικρό δεν είναι;
-Είχε μικρά δάχτυλα ο μακαρίτης.
Τι να κάνουμε τώρα… Και πού’ σαι, με αυτό
το δαχτυλάκι οι στείρες γυναίκες γκαστρώνονται. Σ’ το λέω μετά λόγου γνώσεως.
-Εντάξει, θα το πάρω.
-Να έχεις την ευλογία του όσιου
Απαραδόπιστου. Να σου το τυλίξω ή να το βάλω σε ένα ωραίο κουτί με βελούδινη
επένδυση;
-Βαλ’ το στο κουτί.
-Εκατό ευρώ παραπάνω.
-Ε, είσαι αγιογδύτης, τι να σου πω
τώρα. Τύλιξέ το σε κανένα λαδόχαρτο και θα το περιποιηθώ εγώ μετά.
-Ό,τι πεις. Άντε και καλές δουλειές.
-Επίσης.
Η φωτογραφία από https://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/klopes-ieron-leipsanon/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου