14/3/24

19. Ραδιόφωνο, ειδήσεις και προπαίδεια ("Ένα παιδί μεγαλώνει στα Ταμπακαριά")

 



 

Όλα τα τραγούδια που ακούω στα κέντρα τα ξέρω, τα έχω μάθει από το ραδιόφωνό μας. Ακούω και ξένα τραγούδια και μου αρέσουν πολύ, αλλά δεν καταλαβαίνω τι λένε, τα τραγουδώ όπως ακούω να λένε τις λέξεις, αλλά δεν ξέρω τι λέω.

 

Καμιά φορά το παθαίνω αυτό και με τα ελληνικά τραγούδια, όπως ένα τραγούδι που λέει «αγάπη που’ γινες δίκοπο μαχαίρι» και πιο κάτω λέει «δεν βρίσκω άκρη, δεν βρίσκω για Τροιά».  Τι θέλει να πει δεν καταλαβαίνω και γιατί την Τροία τη λέει Τροιά,  είμαι μικρή γι’ αυτό, όταν μεγαλώσω θα καταλαβαίνω καλύτερα. Κι ένα άλλο τραγούδι που λέει «και μπατίρη στο φινάλε μ’ απαράτησες», δεν ξέρω τι είναι το μπατίρη και τι το φινάλε και καμιά φορά, όταν τραγουδώ, τα λέω ανάποδα «και φινάλε στο μπατίρη μ’ απαράτησες» και γελάνε οι μεγάλοι. 


Τα βράδια ο μπαμπάς ακούει τις ειδήσεις στο ραδιόφωνο, αυτές τις βαριέμαι, μιλάνε στην καθαρεύουσα και λένε πράγματα που δεν με ενδιαφέρουν. Όλο για την Κύπρο μιλάνε που θέλει την ελευθερία της και δεν την αφήνουν οι Άγγλοι, για τον Καραολή και τον Δημητρίου που τους σκότωσαν οι Άγγλοι και για τον Μακάριο και για την ΕΟΚΑ και τον Διγενή και έναν κακό Άγγλο που τον λένε Χάρντιγκ,  τα έχω μάθει όλα αυτά, αφού τα ακούω συνέχεια στο ραδιόφωνο και τα συζητά και ο μπαμπάς μου με τους άλλους μεγάλους. Έτσι έμαθα και μια παράξενη νέα λέξη, Σεϋχέλλες. Οι Σεϋχέλλες είναι ένα πολύ μακρινό νησί που εκεί εξόρισαν τον Μακάριο οι Άγγλοι. 

 

Άλλοτε ο μπαμπάς κάθεται στο ραδιόφωνο και ψάχνει ξένους σταθμούς από τις γύρω χώρες και ακούει κάτι ξένες μουσικές αλλιώτικες. Αυτές οι μουσικές είναι λυπητερές και με μελαγχολούν, αλλά αρέσουν στον μπαμπά.

 

«Με το δεξί χέρι είπαμε», μου λέει κάθε φορά που πιάνω το μολύβι με το αριστερό. «Πάντα με το δεξί χέρι γράφουμε, όχι με το αριστερό!». Δυσκολεύομαι λιγάκι και δεν κάνω ωραία γράμματα και ο μπαμπάς μού δείχνει πώς να τα γράφω ένα ένα , ώστε να είναι ωραία. Αλλά δεν τα καταφέρνω. Και κάθε τόσο μου λέει: «Την προπαίδεια! Μάθε την προπαίδεια!» Η προπαίδεια είναι γραμμένη στο τελευταίο φύλλο σε όλα τα τετράδια. Τη διαβάζω και την έχω μάθει καλά μέχρι το 6 και το 7. Μετά μπερδεύομαι.

 

Πόσο κάνει 7 επί 8; Χμ, προσπαθώ να θυμηθώ, αλλά δυσκολεύομαι.

Πόσο κάνει 8 επί 9; Ιδέα δεν έχω.

 

«Μάθε την προπαίδεια!» επιμένει ο μπαμπάς.


***


Στη φωτογραφία: το ραδιόφωνό μας. Τώρα ως αντίκα βρίσκεται σε σπίτι συγγενών.


(Συνεχίζεται)



Δεν υπάρχουν σχόλια: