Ερωτικός χορός

 

 

 

 

Και να’ μαστε για άλλη μια φορά

μες στη μεγάλη σάλα

χορεύοντας μαζί

το Μπολερό ή τη Χαμπανέρα

-δεν έχει σημασία -

ψηλός εσύ και σκύβεις από πάνω μου,

εγώ στα μάτια σε κοιτάζω,

θέλω να γονατίσω,

θέλω Θεό να σε ονομάσω,

όμως εσύ όρθια με κρατάς γερά,

έπειτα με τραβάς κοντά σου.

Απέναντί σου στέκομαι,

τα πόδια μου με δύναμη χτυπώ στη γη,

τα χέρια σου απλώνεις

κι εγώ τραβιέμαι,

μόνο με τα ακροδάχτυλά μας αγγιζόμαστε,

κάνω στροφή γύρω από τον εαυτό μου,

γυρνώ ξανά απέναντί σου

κι εσύ με περιμένεις με ανοιχτή αγκαλιά,

το πόδι μου διπλώνω στο δικό σου

και κάνω τόξο το κορμί μου,

πιάνεις το χέρι μου

και με τραβάς κοντά σου,

τα χείλια μας σε απόσταση σχεδόν μηδενική,

οσφραίνομαι τη μυρωδιά της σάρκας σου,

τα χέρια σου γλιστρούν,

τυλίγονται στη μέση μου

- μέσα στη σάλα θριαμβεύει η μουσική -

τα χέρια σου ανεβαίνουν στον λαιμό μου,

τον σφίγγουν απαλά.

Θα σε ονομάσω βασιλέα, ψιθυρίζω,

σκύβω και υποκλίνομαι μπροστά σου

λυγίζοντας τα γόνατά μου.

Χαμογελώντας με σηκώνεις

σε κίνηση αργή, λαγνεία γεμάτη,

τα βλέμματά μας διασταυρώνονται

-και τι είναι αυτό, τι είναι; Πες μου -

κολλάς τις παλάμες σου

στις δικές μου παλάμες,

υψώνονται τα χέρια μας μαζί στον ουρανό,

πάλι τα σώματά μας έρχονται κοντά

και σμίγουν

και η μουσική φτάνοντας στο απόγειό της,

σε ένα όργιο μεγαλείου,

σε μια μελωδική κραυγή ενθουσιασμού

μας διαπερνά.

Ακινητοποιούμαστε

σε μια αιώνια στιγμή

με τις καρδιές μας να χτυπούν

όπως τα τύμπανα πολέμου.

 

Νικήσαμε τον χρόνο,

νικήσαμε τον χώρο,

παγιδευτήκαμε στην ευτυχία,

γίναμε αγάλματα.