Έχει
μια γοητεία η αρρώστια στα ποιήματα.
Τα
πρόσωπα χλομά,
η
σάρκα με κάποια απελπισία
να
αγκαλιάζει τα οστά,
βλέμμα
θολό,
μια
θλίψη ευγενική
κι
ο Θάνατος λίγο πιο πίσω
να
καρτερεί χωρίς βιασύνη.
Απάτη!
Μη
σας ξεγελούν οι στίχοι!
Τον
τρόμο η ποίηση απεχθάνεται.
Ποτέ
δεν θα σας μεταδώσει
τη
φρίκη της αρρώστιας.
Όλα
τα θέλει γύρω της λεπταίσθητα
η
ξεπεσμένη αυτή αριστοκράτισσα.
Και
τον ετοιμοθάνατο ακόμα
θα
τον στολίσει με τις ωραίες λέξεις της
η
απατεώνισσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου