Ποιήματα που δεν γεννήθηκαν

Πόσα ποιήματα δεν πρόλαβαν να γεννηθούν

και τώρα περιμένουν,

με λαχτάρα περιμένουν,

κάπου σε μια άγνωστη διάσταση,

γιατί η ψυχή που θα τα έφερνε στο φως

ξεχάστηκε,

αφαιρέθηκε μέσα στην καθημερινότητά της

ή βγήκε από το σώμα που την έφερε

και εξαερώθηκε.

Μένουνε έτσι εγκαταλειμμένα τα ποιήματα,

δυο τρεις σπασμένοι στίχοι,

μια εικόνα,

μερικές λέξεις συγκινητικές

σαν επιτύμβια επιγραφή

που ο χρόνος έσβησε τα γράμματά της,

σαν έμβρυα αποβολής

ή ακόμα σαν μηδενικά

που αιωρούνται ανάμεσά μας

αναζητώντας μια ψυχή καινούργια

να τα κυοφορήσει.