Η κοινωνική ευαισθησία δεν είναι πολιτική ιδεολογία

Όσο περισσότερο εξημερώνεται ο άνθρωπος, τόσο πιο ευαίσθητος γίνεται. Αυτό πια το έχουμε καταλάβει.

Όσο πιο ευαίσθητος γίνεται ο άνθρωπος, τόσο περισσότερο νοιάζεται για τους άλλους ανθρώπους, για τα ζωντανά, για το περιβάλλον του. Και αυτό το έχουμε καταλάβει.

Αν όμως νοιάζεται ο άνθρωπος για τους άλλους ανθρώπους, τα ζωντανά και το περιβάλλον του, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι οπωσδήποτε αριστερός. Αυτό μένει να το καταλάβουμε. 

Στην εποχή μας δεν υπάρχουν κάθετοι διαχωρισμοί μεταξύ αριστερών και μη αριστερών στα θέματα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της γενικότερης ευαισθησίας. Ο διαχωρισμός είναι άλλου τύπου: δημοκράτες και μη δημοκράτες.

Όσοι δεν πιστεύουν στη δημοκρατία είναι οπαδοί απολυταρχικών πολιτικών συστημάτων που κρύβονται πίσω από διάφορα ονόματα. Δημοκρατία υπάρχει εκεί που υπάρχει νόμιμη πολυφωνία, πολιτικά κόμματα πέραν του ενός και ενήλικοι πολίτες που ψηφίζουν ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Αν η δημοκρατία σε μια χώρα δεν λειτουργεί σωστά, δεν φταίει η δημοκρατία. Φταίνε οι πολίτες και οι πολιτικοί της χώρας αυτής. Διεφθαρμένες δημοκρατίες υπάρχουν πολλές. Όσο πιο χαμηλό είναι το πολιτιστικό επίπεδο του λαού μιας χώρας, τόσο πιο διεφθαρμένη είναι η δημοκρατία του. Επειδή η δημοκρατία είναι πολύ ντελικάτο πολίτευμα και για να λειτουργήσει σωστά, απαιτεί ωριμότητα, ήθος και ευαισθησία εξημερωμένων ανθρώπων και όχι ψυχισμό βαρβάρων.

Ο σύγχρονος ευαίσθητος άνθρωπος, όποιο δημοκρατικό κόμμα κι αν ψηφίζει, δυσανασχετεί με την κοινωνική αδικία και την κραυγαλέα ανισότητα. Είτε συντηρητικός είτε προοδευτικός δεν ανέχεται να βλέπει άστεγους να κοιμούνται στους δρόμους, άνεργους να μαραζώνουν, φτωχούς να μη μπορούν να ζήσουν τα παιδιά τους ή να πεθαίνουν από αρρώστιες, επειδή η θεραπεία τους κοστίζει ακριβά. Θέλει όλα τα παιδιά να πηγαίνουν στο σχολείο και να μορφώνονται. Θέλει ισότητα των φύλων. Δεν κάνει ρατσιστικές διακρίσεις. Δεν μισεί τους άλλους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Αγανακτεί με τις αυθαιρεσίες και τις καταγγέλλει. Δεν του αρέσουν οι απάτες και τα ψέματα. Θέλει μια κοινωνία ήρεμη, όπου όλοι οι πολίτες να ζουν ειρηνικά.

Δεν αδιαφορεί για ό,τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο. Οι πόλεμοι, οι εμφύλιες συγκρούσεις, η πείνα, οι ενδημικές ασθένειες και η ακραία φτώχεια στα άλλα μέρη του πλανήτη τού προκαλούν θλίψη και τον κινητοποιούν. Τον κρατούν σε εγρήγορση και, όσο μπορεί, ασκεί πίεση στις κυβερνήσεις για να δοθούν λύσεις.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς αριστερός για να τα πιστεύει αυτά. Και επίσης, ένας αριστερός δεν πιστεύει απαραιτήτως σε αυτά. Κυρίως σε θέματα ρατσισμού και διακρίσεων παρατηρώ ότι υπάρχουν άτομα με αριστερές ιδέες που εκφράζουν περιφρόνηση και μίσος για ομάδες ανθρώπων και για έθνη (Εβραίοι, Αμερικανοί, Γερμανοί, έτσι πρόχειρα).

Η μεγάλη ανισότητα του πλούτου είναι επίσης κάτι που ένας ευαισθητοποιημένος σύγχρονος άνθρωπος δεν ανέχεται.

Η απόλυτη ισοπέδωση, όπου εφαρμόστηκε, μας έδωσε κολαστήρια και αναρίθμητες εκτελέσεις, καθώς συνδυάστηκε με την κατάργηση της δημοκρατίας.

Αντίθετα, όπου επιχειρείται μια σταδιακή, αργή μείωση της ανισότητας με ανύψωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών τάξεων μέσα σε καθεστώς δημοκρατίας (βλέπε Σουηδία), το πείραμα φαίνεται να πετυχαίνει.

Το όραμα του σύγχρονου ευαισθητοποιημένου ανθρώπου είναι να συνεχιστεί αυτή η διαδικασία, ώσπου κάποτε στο μέλλον η ανισότητα του πλούτου να είναι αμελητέα, καθώς οι λαϊκές τάξεις θα έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν τα αγαθά που σήμερα απολαμβάνουν μόνο οι προνομιούχοι. Είναι ένα εφικτό όραμα, αλλά χρειάζεται το χρόνο του για να υλοποιηθεί. Εμείς δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε.

Το ίδιο ισχύει και για τις χώρες του πλανήτη που σήμερα παραδέρνουν στην αθλιότητα. Με πολύ αργές διαδικασίες και με την ελπίδα ότι δεν θα υπάρξουν απροσδόκητες ανατροπές, οι χώρες αυτές θα μπορέσουν κάποια στιγμή να σταθούν στα πόδια τους. (Βλέπε Κίνα, Ινδία). Και πάλι όμως εμείς δεν θα είμαστε εδώ για να το δούμε.

Ας το πάρουμε απόφαση: με φωτιά και με τσεκούρι ο κόσμος δεν έγινε ποτέ καλύτερος. Αυτό που χρειάζεται είναι να πολλαπλασιαστούν παντού, σε όλες τις χώρες του πλανήτη, οι εξημερωμένοι ευαίσθητοι άνθρωποι.