Οι
νύχτες είναι όμορφες,
έχουν
παράξενα ωραία όνειρα,
όλα
είναι οικεία,
αν
και άγνωστα,
πηγαινοέρχονται
οι μορφές
μέσα
σε σπίτια καθησυχαστικά,
λόγια
αφύσικα
εκφέρονται
με φυσικότητα,
ένας
άντρας
που
κάθε βράδυ είναι άλλος
σε
κοιτάζει ερωτικά,
μαγεμένες
εικόνες
σε
καλούν εντός τους
κι
εσύ
εδώ
κι εκεί γυρνώντας
περνάς
μέσα από
στιγμιαίες
ιστορίες
και
κάτι ωραίο αν και αλλόκοτο
είναι
αυτό που νιώθεις.
Ύστερα
το πρωί, όταν ξυπνάς,
κρατάς
σφιχτά τα όνειρα
μες
το μυαλό σου,
θέλεις
να πάρει κάτι η μέρα σου
απ’
τη μυστηριώδη γοητεία τους,
όμως
εκείνα
έχουν
την τάση να γλιστρούν,
σε
λίγο εξατμίζονται,
τα
έχεις ξεχάσει όλα.
Είναι
που δεν αντέχουν τόση
λογική,
τόση
συνέπεια και ορθοφροσύνη,
δεν
καταδέχονται να
ανταγωνιστούν
τον
κόσμο τούτο με
τους φυσικούς,
γεροντικούς του νόμους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου