«Το Επίμονο Φαινόμενο», τρεις ιστορίες

«Το Επίμονο Φαινόμενο» ετοιμάζεται. 

Αποτελείται από τρεις ιστορίες  που αναφέρονται στο μέλλον, σε ένα μέλλον που θα μπορούσε κάποια στιγμή, αν όλα πάνε στραβά, να γίνει πραγματικότητα. Θα εκδοθεί τον Ιούνιο από τις εκδόσεις "Απόπειρα".

Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από την πρώτη ιστορία «Έλεγχος πληθυσμού»:

-Η εθελοντική αποχώρηση είναι μια πατριωτική πράξη, κύριε Σόρενσον. Σκεφτείτε λίγο τα ταμεία μας. Αν όλοι οι προνομιούχοι συνταξιούχοι δίσταζαν να κάνουν το χρέος τους, όπως εσείς τώρα, τα ταμεία μας θα είχαν φαλιρίσει προ πολλού.

Σ’ αυτό το επιχείρημα δεν είχα τίποτα να απαντήσω. Η κρατική υπάλληλος έβγαλε από τον χαρτοφύλακά της ένα κίτρινο φάκελο και τον ξεφύλλισε.

-Υπήρξατε ένας υποδειγματικός υπάλληλος και ένας καλός πολίτης, κύριε Σόρενσον, μονολόγησε ελέγχοντας τα στοιχεία του φακέλου μου. Εργαστήκατε ευσυνείδητα επί  σαράντα τέσσερα χρόνια, δεν κάνατε παιδιά για να μην επιβαρύνετε το πληθυσμιακό μας πρόβλημα, πληρώνατε τους φόρους σας χωρίς καθυστέρηση και δεν απασχολήσατε ποτέ την πολιτεία με κάποια ανάρμοστη ενέργειά σας. Μόνο μελανό σημάδι στην καριέρα σας, είναι μια αδικαιολόγητη άδεια τριών ημερών από την υπηρεσία σας προ εικοσαετίας.

-Είχε πεθάνει η γυναίκα μου, είπα.

Η Κάθι Μουρ σήκωσε το βλέμμα  από τα χαρτιά της:

-Και τι έχει να κάνει αυτό;

-Πέρασα μια μικρή κατάθλιψη. Ωστόσο αναπλήρωσα τις ημέρες που έλειψα παραιτούμενος από την άδεια διακοπών μου εκείνης της χρονιάς.

Έκλεισε το φάκελό μου και με κοίταξε με σοβαρότητα:

-Και θέλετε τώρα να αμαυρώσετε ένα τόσο άψογο παρελθόν; Θα καταδεχτείτε να φορέσετε την κόκκινη κονκάρδα;

-Η αλήθεια είναι ότι δε θα μου άρεσε να κυκλοφορώ με την κονκάρδα στο πέτο μου, ομολόγησα.

-Όμως θα είστε υποχρεωμένος. Αν η αστυνομία σάς συλλάβει να μην τη φοράτε, θα υποχρεωθείτε να πληρώσετε πρόστιμο ισοδύναμο με τη σύνταξη ενός μηνός.

-Θα τη φορώ, κυρία Μουρ. Δεν σκοπεύω να κοροϊδέψω την πολιτεία.

Φύλαξε τον φάκελο στον χαρτοφύλακά της και με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια:

-Ξέρετε βέβαια πόσο δύσκολη γίνεται η ζωή σε όσους φορούν την κόκκινη κονκάρδα.

-Ξέρω.

-Ο κόσμος θα σας περιφρονεί, θα σας θεωρεί προδότη της πατρίδας. Θα μπαίνετε στα μαγαζιά να ψωνίσετε και θα κάνουν πως δεν σας βλέπουν. Θα στέκεστε με τις ώρες στην ουρά και δεν θα σας εξυπηρετούν. Θα θέλετε να...

-Ξέρω, κυρία Μουρ, ξέρω, τη διέκοψα εκνευρισμένος.