"Μου είπες ότι μ' αγαπάς..."

Μου είπες ότι μ’ αγαπάς

ω, είμαι βέβαιη γι’ αυτό

μόνο που δεν θυμάμαι πότε

θα ήταν ίσως τότε

που ακόμα οι θεοί γελώντας

σχεδίαζαν το μέλλον μου

ενώ εγώ ανύποπτη

στόλιζα τα παράθυρά μου

με λουλούδια

μπορεί και λίγο αργότερα

όταν το μέλλον μου

είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται

αλλά εγώ επέμενα

να φτιάχνω τις γιρλάντες μου

σίγουρα όμως όχι

όταν το μέλλον μου

εγκαταστάθηκε εδώ

βαρύ και αμετάκλητο

κι αντί για άνθη

κρέμασα από τα παράθυρα

μεταλλικά στεφάνια

με καρφιά.