7/6/13

"Το πρώτο που χρειάζεται είναι ένα άδειο σπίτι..."





Το πρώτο που χρειάζεται
είναι ένα άδειο σπίτι,
ήσυχο, σκοτεινό
και χρόνος αδιατάραχτος.

Αφήνουμε ύστερα τη φαντασία να καλπάσει,
αφού προηγουμένως την έχουμε εφοδιάσει
με τα κατάλληλα υλικά,
το πάθος και τον πόθο,
την αναγκαία στέρηση,
την ανεκπλήρωτη επιθυμία,
προσθέτουμε και τα μυρωδικά μας,
ντροπή, ασχήμια, απόρριψη, διαστροφή,
ύστερα την αφήνουμε να αυτοσχεδιάσει.

Και να την που μας φέρνει πίσω
κάτι παράξενα σχέδια,
κάτι αλλόκοτες μορφές
που μας λιγώνουν,
κάτι ιστορίες άρρητες.

Στα πόδια μας τις αποθέτει
και μας κοιτά στα μάτια
η σκλάβα φαντασία μας.

Και πώς χωρίς αυτήν αλήθεια
θα βγάζαμε
ετούτη τη ζωή
την άνοστη,
την άνευ γεγονότων.


8 σχόλια:

Σκιά είπε...

Εξαιρετικό το ποίημα σου Κάιτη!!!

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Ευχαριστώ, Αλέξανδρε.

Νικόλαος Κασιμάτης είπε...

Μπράβο Καίτη, έκτισες έναν κόσμο!

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Ένα κόσμο της φαντασίας, Νίκο.

Kate'sCakeBox είπε...

Αγαπητή Καίτη,εξαιρετική η ποιήσή σου..με συναρπάζει!!καταθέτεις ψυχή κι αυτο εμένα με συγκινεί αφάνταστα..σε περιμένω και απο μένα..με ποίηση και μουσική..

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Καλημέρα, Kate. Σε ευχαριστώ.

GiVasilo είπε...

Ω! Η συνταγή των ονείρων.

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Καλημέρα, Gi.