"Μεγάλωσε ως φαίνεται πολύ..."

Μεγάλωσε ως φαίνεται πολύ

κι έχασε τις ευαισθησίες του,

παλιά δεν άντεχε τη βία,

το αίμα,

τώρα όμως ονειρεύεται

πως εκτελεί ανθρώπους,

τους έχει στήσει στη σειρά,

τους ακουμπά στον κρόταφο το όπλο

και τους πυροβολεί,

κάπως ανακουφίζεται η οργή του

με τέτοιες φαντασίες,

ύστερα βγαίνει έξω,

χαμογελά,

μιλά ευγενικά,

κανείς δεν ξέρει

τι σκέψεις σκοτεινές

κυκλοφορούν μες το μυαλό του,

τα βράδια στο κρεβάτι

έρχονται πάλι τα νοσηρά οράματα,

σκοτώνει ασταμάτητα

βιαστές, εκβιαστές,

ληστές και δολοφόνους,

δεν ξέρει πια

τι να τα κάνει

τόσα πτώματα,

τα παραχώνει σε μιαν άκρη του μυαλού του

και αποκοιμιέται χωρίς ενοχές,

ο κόσμος έξω συνεχίζει

να κολυμπά στο αίμα,

εκείνος κολυμπά

σε εικονικές  πραγματικότητες.