11/11/12

Τι κάνουμε τώρα, αδελφέ μου



Τι κάνουμε τώρα, αδελφέ μου,
τώρα που όσα χαρήκαμε
έγιναν ζώνες λίπους
γύρω από το κορμί μας
και χαλασμένα δόντια
από τον καπνό,
έγιναν πόνοι στις αρθρώσεις
και πόδια ασθενικά
που αρνούνται να μας κουβαλήσουν,

τι κάνουμε, αδελφέ μου,
πώς ξεγελάμε εκείνη την αλλοπαρμένη
που θέλει  ακόμα έρωτες
και λούσα και στολίδια,
πώς να της το πούμε
ότι αποδώ και πέρα
πρέπει σιγά -σιγά να ετοιμάζεται
για την ανάληψή της
στους Ουρανούς.


2 σχόλια:

Δάφνη Χρονοπούλου/ Daphne Chronopoulou είπε...

Σα μια συνέχεια των προηγούμενων αναρτήσεών σου μοιάζει αυτό.. το θέμα σου, νομίζω, τούτου του Νοεμβρίου.
Γεράσαμε; Γερνάμε; Πώς γερνάμε;

Καλό σου απόγευμα Καίτη!

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Γεια σου, Δάφνη. Περιεργάζομαι το θέμα από διάφορες πλευρές. Μάλλον θα ακολουθήσουν κι άλλα. Καλό απόγευμα.