5/11/12

Τα πικρά γεράματα των ωραίων και διάσημων



Πώς να αισθάνονται άραγε οι ωραίοι και διάσημοι, όταν ο χρόνος αρχίζει να τους αγγίζει, διακριτικά στην αρχή, μετά με όλο και μεγαλύτερο θράσος και στο τέλος με βαναυσότητα;

Αν εμείς που είμαστε άνθρωποι καθημερινοί ενοχλούμαστε από το άγγιγμα του χρόνου και κοιτάζουμε το είδωλό μας στον καθρέφτη με μελαγχολικές σκέψεις, τότε εκείνοι οι ωραίοι που εκατομμύρια κόσμος σε όλο τον πλανήτη τούς θαύμασε, τους λάτρεψε, τους ερωτεύτηκε, πώς πρέπει να νιώθουν;

Πολλοί από αυτούς αποσύρθηκαν από τη δημοσιότητα και κρύφτηκαν, όταν η λαμπερή τους ομορφιά μαράθηκε. Άλλοι κατέφυγαν στις γνωστές μεθόδους εξαπάτησης με λίφτινγκ και άλλα τεχνάσματα που όμως δεν μπορούν να κρατήσουν για πάντα. Κάποιοι, πιο φυσιολογικοί αυτοί κατά τη γνώμη μου, δέχτηκαν τη φθορά του χρόνου με ψυχραιμία και συνέχισαν να κάνουν δημόσιες εμφανίσεις και να γυρίζουν μάλιστα και ταινίες.

Η αλήθεια είναι ότι αν τα γεράματα είναι πικρό ποτήρι για όλους μας, για τους ωραίους και διάσημους είναι φαρμάκι. Τους ζηλεύουμε για την εύνοια της τύχης που τους ανέβασε στην κορυφή, αλλά δεν θα θέλαμε να είμαστε στη θέση τους, όταν χάνουν τη νιότη τους. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους τα γεράματα πρέπει να είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία.

Σήμερα θα μιλήσουν οι φωτογραφίες.

(Το άρθρο γράφτηκε το 2012. Σήμερα, 2020, έχουν φύγει από τη ζωή τέσσερις από όσους αναφέρω εδώ)



Σίρλεϊ Μακλέιν (γεν. 1934)
Νόστιμη και πικάντικη φατσούλα. Αδύνατο να μην τη λατρέψεις.








Ανίτα Έκμπερκ (γεν. 1931)
Εκρηκτική και πληθωρική ντίβα. Με την ταινία «Ντόλτσε βίτα» του Φελλίνι έγινε διάσημη. Πολυτάραχη ζωή, έρωτες με μεγιστάνες της εποχής. Σήμερα φτωχή και άρρωστη χωρίς κανένα δικό της νοσηλεύεται σε κλινική της Ρώμης και παρακαλεί για οικονομική βοήθεια.



 













(+ 2015)



Μπριζίτ Μπαρντό (γεν. 1934)
Η θηλυκότητα προσωποποιημένη. Σύμβολο του σεξ στη δεκαετία του 60. Το 1973 αποσύρεται από τον κινηματογράφο και γίνεται μαχητική ακτιβίστρια υπέρ των ζώων.

 
 




 Ρίτα Χέιγουορθ (1918 -1987).
Η "Τζίλντα". Ίνδαλμα για εκατομμύρια θεατές. Η νόσος Αλτσχάιμερ τη διέλυσε.


















Ζα Ζα Γκαμπόρ (1917- 2012)
«Είμαι μια εκπληκτική νοικοκυρά. Κάθε φορά που εγκαταλείπω έναν άνδρα, κρατάω εγώ το σπίτι του», είχε πει. Έκανε εννέα γάμους και είχε έντονη κοσμική ζωή. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν πολύ δύσκολα λόγω προβλημάτων υγείας.

 

















Μπέτι Ντέιβις (1908-1989)
Το ιερό τέρας του αμερικανικού κινηματογράφου.

 
















Χέλμουτ Μπέργκερ (γεν. 1944)
Η θεϊκή μορφή στον «Ludwig» του Βισκόντι και στο «Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέι».

 












Πίτερ Ο’ Τουλ (γεν. 1932) 
Ο γοητευτικός «Λόρενς της Αραβίας».

 













(+ 2012)




Κερκ Ντάγκλας (γεν. 1916)
Ο σκληρός του αμερικάνικου κινηματογράφου. Τώρα ένας γεράκος κορακοζώητος.




 










(+ 2020)   




Τόνι Κέρτις (1925- 2010)
Άλλος ένας γόης από την Αμερική που είχε προβλήματα υγείας λόγω χρήσης κοκαΐνης και αλκοόλ. 

 


















Πολ Νιούμαν (1925-2008)
Ο μονογαμικός. Μια ζωή χωρίς σκάνδαλα.

 















ΚΑΙ

Μάρλον Μπράντο (1924-2004)
Η απόλυτη ανδρική ομορφιά. Πέθανε υπέρβαρος και με χαμένο το θεϊκό του κάλλος.

 
















 Από τους Έλληνες σταρ ξεχώρισα τη Ζωή Λάσκαρη, την ωραία αγνώριστη.



 









(+ 2017)


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Χέλμουτ Μπέργκερ και ο Μάρλον Μπραντο ασχημιναν σοκαριστικα πολύ συντομα.. Οι υπόλοιποι μια χαρά μου φάνηκαν. Ειδικά ο Νιούμαν, έξοχος.

Καίτη Βασιλάκου είπε...

Ο Μάρλον Μπράντο δεν ασχήμηνε σύντομα. Στο τέλος βέβαια δεν το απέφυγε.