Χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο

 

Έχετε ποτέ χτυπήσει το κεφάλι σας στον τοίχο;

 

Νόμιζα ότι αυτή η φράση είχε μόνο μεταφορική σημασία, εκτός από τις περιπτώσεις που έβλεπα σε ταινία κάποιον να το κάνει για να δείξει τον θυμό του ή τα αδιέξοδά του.

 

Κι όμως ήρθε η στιγμή που το έκανα κι εγώ.

 

Δεν θα γράψω εδώ τώρα όλη την ιστορία, θα πω μόνο ότι είχα τότε έναν άρρωστο γάτο που έβλεπα ότι υπέφερε και που δεν τον έπιαναν τα γιατρικά.

 

Κι ένα βράδυ που ένιωθα απελπισμένη, γιατί δεν ήξερα τι παραπάνω να κάνω για να μην τον βλέπω να υποφέρει, άρχισα   να χτυπώ το κεφάλι μου στον τοίχο. Δεν ξέρω γιατί το έκανα, ήταν εντελώς αυθόρμητο και κάπως σαν να με ανακούφιζε στην απόγνωσή μου.

 

Τελικά του κάναμε ευθανασία.

 

Το άλλο απόγευμα μια μεγάλη νυχτερινή πεταλούδα ήρθε και κόλλησε στο τζάμι της εξώπορτας. Την κοίταζα από μέσα και θυμήθηκα τους θρύλους που μιλάνε για τις ψυχές των νεκρών που γίνονται νυχτερινές πεταλούδες και γυρίζουν στον τόπο που έζησαν.

 

Την άφησα εκεί.

 

Την άλλη μέρα είχε φύγει.

 

Ποτέ άλλοτε δεν είχε έρθει πεταλούδα να κολλήσει στο τζάμι της εξώπορτας. Ούτε και συνέβη μετά, όσο καιρό έζησα σ’ εκείνο το σπίτι.

 

Και ποτέ ως τώρα δεν ξαναχτύπησα το κεφάλι μου στον τοίχο.

Μόνο που πια καταλαβαίνω τι σημαίνει να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Πόσο αυθόρμητο είναι και πόση απόγνωση έχει.