"Γαλάζιο ενστερνίστηκα", της Νέλλας Συναδινού

  

Τα ποιήματα και τα πεζοτράγουδα της Νέλλας Συναδινού είναι ιδιαίτερα, ξεφεύγουν από τα κοινότοπα καλούπια της σύγχρονης ποίησης που συχνά δεν μας επιτρέπει καν να αναγνωρίσουμε τον δημιουργό της. Δεν ξέρω γιατί σκέφτηκα τον Κάλβο που η ποίησή του διέφερε των άλλων και υπήρξε μέγας ποιητής.

Οι επιμειξίες των φυλών στη Λατινική Αμερική

Δεν ξέρω κατά πόσο ενδιαφέρεται κανείς να γνωρίζει σε τι ποσοστό αναμίχτηκαν οι φυλές στην Αμερική (Βόρεια και Νότια), από τότε που οι λευκοί Ευρωπαίοι άρχισαν να κατοικούν τη νέα ήπειρο.

Μέχρι τότε την Αμερική κατοικούσαν οι αυτόχθονες χωρισμένοι σε πολλές και διάφορες φυλές. Τους ονομάζουμε Ινδιάνους ή καλύτερα Αμερινδούς. Με την άφιξη των λευκών εποίκων άρχισαν και οι επιμειξίες που έγιναν περισσότερες, όταν οι λευκοί μετέφεραν ως δούλους στον Νέο Κόσμο μαύρους από την Αφρική.

Πότε ο άνθρωπος είναι ευτυχής

 

Το άκρον άωτον του ανθρώπινου θράσους

Πότε άραγε ο άνθρωπος αποφάσισε ότι πρέπει η ζωή του να έχει νόημα;

Ο πρωτόγονος σίγουρα δεν είχε τέτοιου είδους ανησυχίες, καθώς το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να βρει τίποτα να φάει για να μην πεθάνει της πείνας και να προφυλαχθεί από τους εχθρούς του  των άλλων πρωτόγονων ομάδων, από τα σαρκοφάγα θηρία και από τις φυσικές καταστροφές.

Αλλά και στις πρώτες μικρές κοινότητες που οργάνωσε αργότερα, δεν νομίζω ότι αυτή ήταν η έγνοια του. Η έγνοια του ήταν να έχει καλή σοδειά, ικανή να τον συντηρήσει όλο τον χρόνο, και καλή άμυνα που θα προστάτευε τη μικρή του περιουσία από τους νομάδες ή τους πεινασμένους των γειτονικών οικισμών.

"Ανοιχτή πληγή"

Τώρα

μια ανοιχτή πληγή στο σώμα μου.

Δεν είναι αυτό που με πειράζει,

είναι το βλέμμα σου

που δεν αντέχω,

όταν κοιτάζει την πληγή,

αν και το ξέρω,

το μαχαίρι

εγώ σ’ το είχα δώσει.