"Η προγονική εντολή", νουβέλα, εκδ. Γαβριηλίδη.

Παρουσίαση στις 23 Οκτωβρίου, Τετάρτη, στις 7.30 μμ, στο Βιβλιοκαφέ Έναστρον, Σόλωνος 101. Θα μιλήσει για το βιβλίο η κ. Πηνελόπη Πετράκου, υπεύθυνη του βιβλιοπωλείου. Θα ακολουθήσει συζήτηση.

"Έκανε το σταυρό της και ξάπλωσε η Σταυρούλα στο κρύο της κρεβάτι, μάγισσα την έλεγαν επειδή έλεγε τον καφέ κι έριχνε τα χαρτιά -και να δεις που της έβγαιναν τις περισσότερες φορές- άλλα μαγικά όμως δεν ήξερε. Της άρεσε να διηγείται ιστορίες παράξενες, που περιείχαν το στοιχείο του υπερφυσικού και συχνά στα όνειρά της έβλεπε αυτό που γινόταν τις επόμενες μέρες. Ήταν λοιπόν βέβαιη ότι μαζί με τον Άγιο Νικόλαο και ολόκληρο τον Ουρανό και τους Αγίους του συνυπήρχαν δυνάμεις μυστικές, άλλοτε αγαθές άλλοτε πονηρές, που επενέβαιναν στη ζωή των ανθρώπων και τους προειδοποιούσαν ή τους έβαζαν τρικλοποδιές, καμιά φορά τους ξέκαναν κιόλας, άμα ήταν πολύ θυμωμένες".

Οι κορακοντυμένες

Πήγα προχθές στον χώρο αισθητικής που συνηθίζω να πηγαίνω για πεντικιούρ.

Αυτοί οι χώροι πάντα μου προκαλούν μια μικρή αλλεργία και πάντα τους απέφευγα. Έλα όμως που κύλησαν τα χρόνια και δυσκολεύομαι τώρα να φροντίζω μόνη τα νύχια των ποδιών μου… Αναγκαστικά λοιπόν καταφεύγω εκεί, καθότι βαριέμαι χειρότερα να καλώ στο σπίτι την πεντικιουρίστα.

Ψυχογενής θάνατος

Όλοι έχουμε ακούσει ιστορίες, όπου κάποιος μαράζωσε και πέθανε από τον καημό του για κάτι πολύ τραυματικό που συνέβη στη ζωή του.

Ο κόσμος από πείρα ήξερε πάντα ότι αυτό μπορεί να συμβεί. Σήμερα η επιστήμη το αναγνωρίζει και του έχει δώσει και όνομα: ψυχογενής θάνατος, ο θάνατος που επέρχεται, όταν κάποιος για κάποιο σοβαρό λόγο έχει χάσει την επιθυμία του να συνεχίσει να ζει.

Κλιματική αλλαγή και πέντε παγκόσμιες πανωλεθρίες

Άνοδος της θερμοκρασίας, λιώνουν οι πάγοι, καύσωνες σε βόρειες κρύες χώρες, ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας, πολιτείες θα χαθούν κάτω από τα νερά. Ραγδαίες βροχοπτώσεις εκτός εποχής, πλημμύρες, πνιγμοί, καταστροφές περιουσιών, κατολισθήσεις. Ξηρασίες. Εκτεταμένες φωτιές σε πανάρχαια δάση. Τυφώνες. Τα ύστερα του κόσμου.

Έτσι βιώνουμε οι άνθρωποι του παρόντος μια ήπια κλιματική αλλαγή που είναι άγνωστο, αν θα συνεχίσει να είναι τόσο ήπια. Αν τα πράγματα χειροτερέψουν, δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει η ανθρωπότητα. Λέτε να χαθεί το είδος μας; Διότι, εδώ που τα λέμε, αυτό κυρίως μας ανησυχεί, τι θα απογίνει το είδος μας. Ε, όχι και να εξαφανιστούμε εμείς, η κορωνίς της δημιουργίας! Πάει πολύ! Ένα τέτοιο τέλος θα ήταν πολύ ντροπιαστικό, πολύ άδοξο για τον Έμφρονα Άνθρωπο.