Ο
Σεπτέμβριος είναι
μια
χαμηλότονη υπόσχεση,
ένας
μικρός ψιθυρισμός παρηγοριάς,
καθώς
ο ήλιος και η κραταιά του βασιλεία
κάθε
μέρα αποσύρονται όλο και πιο νωρίς,
καθώς
εισέρχονται στις αναμνήσεις μας
οι
φοβερές ώρες του θέρους,
σκιές
πια αδύναμες να μας εξουθενώσουν
και
οι νύχτες δροσερές μάς συνοδεύουν
στους
περιπάτους μας,
στον
ύπνο μας.
Μια
υπόσχεση είναι αυτός ο μήνας
και
μια μικρή χαρά,
γαληνεύει
επί τέλους η ψυχή μας
κι
ό,τι τρομαχτικό ήταν να γίνει
ολοκληρώθηκε
και πια δεν επιστρέφει,
ό,τι
βάρβαρο μάς πλήγωσε
κρύβεται
τώρα στο καβούκι του
κι
έχουμε αρκετό καιρό μπροστά μας
μέχρι
τον νέο, τον αναπόφευκτο όλεθρο.
Θα
τα ξεχάσουμε όλα.
Μας
το υπόσχεται ο Σεπτέμβριος
με
το ευγενικό του φως.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου