Σκόνη και χρόνος

 

Νυχτώνει,

ξημερώνει,

μια -μια γκρεμίζονται στην άβυσσο οι μέρες,

Δευτέρα είναι σήμερα ή Τρίτη;

Δεν έχει σημασία,

ο λεπτοδείχτης ασταμάτητος,

ακράτητος,

προ πάντων αδιάφορος

δουλεύει, όπως όρισε ο Χρόνος.

 

Και κάθε μέρα η σκόνη

κατακάθεται παντού,

απλώνεται με φυσικότητα,

με μια ψυχρότητα οικοδέσποινας

που μας ανέχεται σιωπηλά.

 

Εδώ θα είναι αυτοί οι δύο,

σκόνη και λεπτοδείχτης,

όταν θα έχουμε φύγει,

παρέα  θα τα λένε,

είμαστε αιώνιοι εμείς,

θα λένε,

είμαστε η ουσία του κόσμου τούτου,

τα άλλα όλα

είναι σκιές.

 

(Δημοσιεύτηκε στο "Έννεπε μούσα".)