Εσύ,
το
μέγα Τίποτα,
που
με μανία εξαπλώνεσαι
και
μετασχηματίζεις το μηδέν
σε
ένα ακόμα πιο μεγάλο Τίποτα,
εσύ, ψυχρό και αδιάφορο,
Τίποτα
αναίσθητο
που
δεν ακούς τις μελωδίες μας,
δεήσεις
δεν ακούς,
ύμνους,
θρήνους, αρμονίες, συμφωνίες
δεν
καταλαβαίνεις,
εσύ,
το Μέγα Τίποτα
που
μας συντρίβεις,
το
αρχαίο, το αιώνιο Τίποτα,
να
ξέρεις
πόσο
σε μισούμε οι άνθρωποι
που
δεν μπορείς να κλάψεις,
όταν
εμείς τραγουδούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου