Τοράνιε, αν δυσανασχετείς
με το λιτό σου δείπνο σπίτι
σου,
μπορείς μαζί μου να
λιμοκτονήσεις.
Αν συνηθίζεις τα ορεκτικά,
δεν θα σου λείψουν τα φτηνά
μαρούλια της Καππαδοκίας,
τα δύσπεπτα τα πράσα
και τα αυγά στα δυο κομμένα
που κρύβουν παλαμίδα μέσα τους.
Πράσινο λάχανο που μόλις εγκατέλειψε
τον παγερό μου κήπο
θα σου σερβιριστεί
μέσα σε μια πιατέλα μαύρη
και πρέπει να το πιάσεις
με ζεματισμένα δάχτυλα,
ένα λουκάνικο βαρύ
σε άσπρο πολτό επάνω
και φάβα κίτρινη
με ένα κοκκινωπό λαρδί.
Κι αν θέλεις πιάτο δεύτερο με λιχουδιές,
σταφύλια μαραμένα θα σου
προσφερθούν
κι αχλάδια της Συρίας, όπως τα
λένε,
και κάστανα ψημένα σε χαμηλό
ατμό
που η καλλιεργημένη Νάπολη καλλιεργεί.
Εσύ καλό κρασί θα φτιάξεις για
να πιούμε.
Μετά από όλα αυτά,
αν δυνατή λιγούρα σού
προκαλέσει ο Βάκχος,
όπως το συνηθίζει με τους πεινασμένους,
θα σου έρθουν ως επικουρία
ωραίες ελιές που μόλις μάζεψαν
από την Πικεντία
και καυτά ρεβίθια και λούπινα
ζεστά.
Λιτό είναι το μικρό μου δείπνο
-ποιος να το αρνηθεί μπορεί;
Όμως ούτε θα πεις κάτι
υποκριτικό ούτε θα ακούσεις
και χαλαρός θα ξαπλωθείς στο ανάκλιντρο.
Από ογκώδες και χοντρό βιβλίο
δεν πρόκειται ο οικοδεσπότης
να διαβάσει τίποτε
ούτε κορίτσια από τις χυδαίες
Γάδεις
θα σείουν ξαναμμένα χωρίς
τέλος
τα λάγνα τους γοφιά
με κούνημα δασκαλεμένο,
αλλά κάτι όχι βαρετό κι
επίσημο
θα τραγουδήσει του μικρού μας Κόδυλου
ο αυλός.
Αυτό είναι το μικρό μου
δείπνο.
Η θέση σου μετά την Κλαυδία θα
είναι.
Ποια θέλεις να είναι
στην προηγούμενη θέση από μένα;
«προπίνειν»: Ο
Μαρτιάλης χρησιμοποιεί την ελληνική λέξη.
Βάκχος: Εννοεί
το κρασί.
Μετάφραση: Καίτη Βασιλάκου.
Si
tristi domicenio laboras,
Torani,
potes esurire mecum.
Non
deerunt tibi, si soles προπίνειν,
viles
Cappadocae gravesque porri,
divisis
cybium latebit ovis.
Ponetur
digitis tenendus ustis
nigra
coliculus virens patella
algentem
modo qui reliquit hortum
et
pultem niveam premens botellus,
et
pallens faba cum rubente lardo.
Mensae
munera si voles secundae,
marcentes
tibi porrigentur uvae
et
nomen pira quae ferunt Syrorum
et
quas docta Neapolis creavit,
lento
castaneae vapore tostae:
Vinum
tu facies bonum bibendo.
Post
haec omnia forte si movebit
Bacchus
quam solet esuritionem,
succurrent
tibi nobiles olivae,
Piceni
modo quas tulere rami,
et
fervens cicer et tepens lupinus.
Parva
est cenula – quis potest negare? –
sed
finges nihil audiesve fictum
et
voltu placidus tuo recumbes;
nec
crassum dominus leget volume,
nec
de Gadibus inprobis puellae
vibrabunt
sine fine prurientes
lascivos
docili tremore lumbos;
sed
quod non grave sit nec infacetum,
parvi
tibia Condyli sonabit.
Haec
est cenula. Claudiam sequeris.
Quam
nobis cupis esse tu priorem?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου