Προνομιούχα

 

 

Έχω εξασκηθεί στη δυστυχία

-εσείς δεν το καταλαβαίνετε,

σας έδωσε ο Θεός μια δυστυχία

και μετά σας ξέχασε-

εμένα με ξεχώρισε,

σαν κάπως εκλεκτή του νιώθω.

Πάρε αυτήν, μου είπε,

όταν ακόμα ήμουνα παιδί,

θυμάμαι πόσο έκλαιγα,

μετά συνήθισα,

πάρε και τούτη,

μου είπε λίγο αργότερα,

έκλαιγα πάλι,

αλλά στο τέλος τη συνήθισα,

πάρε άλλη μία,

κι άλλη μια τέταρτη

κι άλλη μια πέμπτη

και μην κλαις,

σκέψου πόσοι πεινούν

στον κόσμο τούτο,

πόσοι πενθούν,

πόσοι αγωνίζονται να επιβιώσουν,

είσαι προνομιούχα εσύ,

πάρε και μια έκτη.

 

Και έτσι τέλος πάντων

κύλησε  η ζωή μου

κι εγώ εξασκήθηκα καλά,

ούτε δάκρυα πια

ούτε παράπονα

μόνο ευχαριστίες

που δεν πείνασα ποτέ

και που αντέχω όρθια

να με φυσούν οι άνεμοι

απ’ όλες τις κατευθύνσεις.