Ήταν οι μόνοι που στα χρόνια της ρωμαϊκής κατάκτησης δεν
δέχτηκαν να υποταχθούν. Κάθε τόσο έκαναν και μια ανταρσία που έφερνε τους
Ρωμαίους σε δύσκολη θέση. Τους πήραν με το καλό, τους πήραν με το άγριο, τίποτα
δεν κατάφεραν. Οι Εβραίοι ήταν το πιο ανυπόταχτο στοιχείο μέσα στη Ρωμαϊκή
Αυτοκρατορία.
Ώσπου ο Τίτος, ο γιος του αυτοκράτορα Βεσπασιανού, τους
συνέτριψε καταστρέφοντας τον Ναό του Σολομώντος και σκοτώνοντας χιλιάδες
Εβραίους. Το 74 μΧ κάθε αντίσταση των Εβραίων έσβησε οριστικά και ο Τίτος
τέλεσε θρίαμβο στη Ρώμη. Όσοι επέζησαν, εγκατέλειψαν την πατρίδα τους. Από τότε
χρονολογείται η Εβραϊκή Διασπορά.
Είναι σκληρός λαός.
Το απέδειξε επιβιώνοντας επί 2000
χρόνια ξεριζωμένος από τον τόπο του, σκορπισμένος στα πέρατα της γης, ζώντας
στο περιθώριο της κοινωνίας και δεχόμενος προσβολές, ταπείνωση, περιφρόνηση,
μίσος και πογκρόμ από τους αλλόθρησκους όπου γης. Και χωρίς δικαίωμα ακίνητης
περιουσίας. Αναγκάστηκαν να μετέλθουν επαγγέλματα του ποδαριού για να
επιζήσουν.
Ο Σαίξπηρ τούς απαθανάτισε ως
αιμοβόρους τοκογλύφους, η Εκκλησία τούς καταράστηκε, η Πολιτεία τούς εκμεταλλεύτηκε
ασύστολα, ο κόσμος τούς έφτυνε.
Για 2000 χρόνια περιφέρονταν από τη μια
χώρα στην άλλη και υπέμεναν ταπεινώσεις και αδικίες και διωγμούς. Κανονικά θα
έπρεπε να είχαν σβήσει από τον χάρτη. Δεν ξέρω, γιατί δεν συνέβη αυτό. Νομίζω
ότι εκείνο που τους κράτησε στη ζωή ενωμένους ήταν η θρησκεία τους. Ίσως και η
ράτσα τους.
Το αποκορύφωμα του μίσους εναντίον τους
ήρθε στις μέρες μας με το Ολοκαύτωμα. Το άντεξαν κι αυτό.
Και εν τω μεταξύ, αυτό είναι το πιο
περίεργο, έδωσαν στην ανθρωπότητα προσωπικότητες που άλλαξαν τον κόσμο και τον
πλούτισαν με γνώση και με τέχνη:
Αϊνστάιν, Φρόιντ, Άλφρεντ Άντλερ, Καρλ
Σαγκάν
Σπινόζα, Καρλ Μαρξ
Νόαμ Τσόμσκι
Αμεντέο Μοντιλιάνι, Μαρκ Σαγκάλ
Φραντς Κάφκα, Φίλιπ Ροθ
Για να μην αναφέρουμε το πλήθος των
σκηνοθετών και ηθοποιών που γοήτευσαν τους συγχρόνους μας:
Στάνλει Κιούμπρικ
Όλιβερ Στόουν
Στίβεν Σπίλμπεργκ
Μπίλι Γουάιλντερ
αδελφοί Κοέν
Σίντνεϊ Πόλακ
Άλαν Πάκουλα
Ντάρεν Αρονόφσκι
Ότο Πρέμινγκερ
Σεσίλ ντε Μιλ
Γούντι Άλεν και άλλοι
Τζέρι Λιούις
Κερκ και Μάικλ Ντάγκλας
Μπέτι Μίντλερ
Μπάρμπαρα Στρέιζαντ
Σκάρλετ Γιόνχανσον
Ντάνιελ Ντέι Λιούις
Ντάστιν Χόφμαν και άλλοι.
Και ο πιο διάσημος από όλους:
Ιησούς.
Σήμερα οι Εβραίοι έχουν το δικό τους
κράτος εν μέσω εκατομμυρίων εχθρών τους. Είναι ένα κράτος δυτικού τύπου, άκρως
όμως στρατοκρατικό, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να επιβιώσει.
Οι κάτοικοί του, οι σημερινοί
Ισραηλινοί, είναι οι ανθεκτικοί απόγονοι ενός λαού που πέρασε για αιώνες χίλια
μύρια πάθη. Μην περιμένετε από αυτούς ευαισθησίες και δάκρυα. Είναι σκληροί και
αποφασισμένοι. Δεν λυπούνται, γιατί κανείς δεν τους λυπήθηκε στους αιώνες της
εξορίας τους. Τους μισούν κι εκείνοι ανταποδίδουν το μίσος τους. Θέλουν οι
εχθροί τους να τους εξοντώσουν κι εκείνοι δεν διστάζουν να εξοντώσουν τους
εχθρούς τους. Υπερασπίζονται τον τόπο τους παραβιάζοντας συχνά το δίκιο. Αλλά
στην πολιτική δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο, αυτό το ξέρουμε όλοι.
Δεν ζητούν τον οίκτο μας, γιατί δεν τον
είχαν ποτέ. Δεν έχουν ανάγκη τη συμπάθειά μας, γιατί δεν την είχαν ποτέ.
Υπήρξαν πάντα μόνοι και έτσι συνεχίζουν να νιώθουν, άσχετα αν για λόγους
συμφέροντος τούς προσεγγίζουν διάφοροι σύμμαχοι.
Οι Ισραηλινοί νιώθουν πάντα μόνοι. Και ξεχωριστοί. Και αλαζονικοί. Πιστεύουν στον εαυτό τους και στη ράτσα τους. Μετά από τόσα που πέρασαν και επέζησαν έχουν πείσμα και υπερηφάνεια. Ίσως μάλιστα μας θεωρούν εμάς τους άλλους κατώτερους. Γιατί, εδώ που τα λέμε, κανείς άλλος λαός δεν πέρασε όσα πέρασαν εκείνοι. Κι αυτό δεν το ξεχνούν ποτέ. Εξ ου και η υπεροψία τους.
Και τώρα μη μου αναλύσετε τα πολιτικά
πράγματα της Μέσης Ανατολής. Αυτά είναι άλλο κεφάλαιο. Αυτό που τονίζω εδώ είναι
ότι ένας πανάρχαιος λαός δεν χάθηκε ούτε και εκφυλίστηκε μέσα στη δίνη των αιώνων και των
διωγμών και της εξορίας. Εξακολουθεί να είναι ακμαίος και στιβαρός.
Αμέτρητοι νέοι Ισραηλινοί από όλο τον
κόσμο επιστρέφουν στην πατρίδα τους για να την υπερασπίσουν.
Αυτό λέει πολλά.
2 σχόλια:
Κρατούν ακμαία την φράση της Π.Δ. ως "ο περιούσιος λαός του Θεού"!
Χιλια Μπράβο Καιτη μας!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου