"Θα σμίξουμε σε μια άλλη γη"

 

 

Θα σμίξουμε σε μια άλλη γη,

σ’ ένα νησί ερημικό

και γύρω η θάλασσα

θα’ ναι φουρτουνιασμένη

και θα μας παίρνει ο αέρας τα μαλλιά

και τη φωνή μας θα την παίρνει

και θα τη σκορπίζει,

«κρυώνεις;» θα μου πεις στο αφτί

και με τα χέρια σου θα με τυλίξεις,

«κρύωνα από πάντα» θα φωνάξω δυνατά

για να μ’ ακούσεις,

«όλα ήταν παγωμένα, άγγελε,

πριν σε γνωρίσω».

«Δεν είμαι άγγελος,

είμαι αυτό που βλέπεις,

η οπτασία που ονειρευόσουν»,

θα μου πεις στο αφτί.

«Και τώρα ονειρεύομαι, άγγελε.

Κανείς θεός δεν με λυπάται,

κανείς θεός δεν βλέπει

πόσο είμαι παγωμένη».

 

Κι εσύ σαν οπτασία

θα σβήσεις τότε, άγγελέ μου,

εκείνη την ίδια στιγμή

θα σε σκορπίσει ο δυνατός αέρας,

θα δω τα χρώματά σου

να διαλύονται στον ουρανό.