Πλαστικές επεμβάσεις

Δεν έχω τίποτα κατά των πλαστικών επεμβάσεων που δίνουν στη γυναίκα αλλά και στον άνδρα ένα φρέσκο, νεανικό πρόσωπο, το οποίο με τη σειρά του δίνει στον κάτοχό του αισιοδοξία και όρεξη να συνεχίσει τη ζωή του.

Βέβαια είναι μια ταλαιπωρία για τον οργανισμό να τον ναρκώνουν και να τον μαχαιρώνουν και μετά να μπαίνει σε μια μακρά περίοδο ανάρρωσης για να συνέλθει από το σοκ της επέμβασης. Και υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μην πάνε καλά τα πράγματα και να έχουμε και κανέναν αδόκητο θάνατο ή, το πιο συνηθισμένο, μια παραμόρφωση ή άλλες παρενέργειες που θα συνοδεύουν το άτομο σε όλη τη ζωή του. Διότι η χειρουργική πλαστική είναι κανονικό χειρουργείο. Εδώ μια απλή χολοκυστεκτομή πρέπει να κάνουμε και τρέμει το φυλλοκάρδι μας. Και να μπούμε τώρα στο χειρουργείο, χωρίς να συντρέχουν λόγοι υγείας, μόνο από ματαιοδοξία;

Παρ’ όλα αυτά πολλές και πολλοί το αποτολμούν. Αν ξεπεράσουν όλα τα ψυχολογικά και τα άλλα εμπόδια, εμφανίζονται κατόπιν με ένα πρόσωπο λαμπερό χωρίς ρυτίδες και χαλάρωση και απολαμβάνουν τη νέα τους ταυτότητα.

Και γιατί όχι;

Όχι! Λένε διάφοροι και ειρωνεύονται και χλευάζουν τις  γνωστές και διάσημες περσόνες που κυκλοφορούν και φωτογραφίζονται με τα λαμπερά τους πρόσωπα.

«Μου αρέσουν οι ρυτίδες μου», λένε. Ε, αφού σου αρέσουν, κράτα τις. Με το ζόρι δεν θα σε βάλει κανείς στο χειρουργείο. «Θέλω να γερνώ φυσιολογικά». Γέρασε φυσιολογικά, δημοκρατία έχουμε. «Για δες τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ πόσο γλυκιά γυναίκα είναι στα γεράματά της!» Γλυκύτατη γερόντισσα είναι η Βανέσα, αλλά είναι μόνο μία. Δεν μας δείχνετε και καμιά άλλη;

Μετά έχουμε άλλου τύπου ενστάσεις: «Αφύσικο πρόσωπο, δεν έχει έκφραση, δεν μπορεί να χαμογελάσει, είναι μια μάσκα». Εντάξει, άμα κάνεις λίφτινγκ κάθε δυο χρόνια, θα γίνεις σαν κέρινο ομοίωμα. Δεν είπαμε κι έτσι! Εγώ πάντως βλέπω κάτι διάσημες περσόνες πενηντάρες, εξηντάρες και βάλε και είναι φρέσκες σαν τριαντάρες. Ωραίο δεν είναι;

Γιατί είμαστε αρνητικοί απέναντι σε κάτι που μπορεί να δώσει φρεσκάδα σε ένα πρόσωπο; Κρέμες δεν βάζουμε όλες και όλοι για να διατηρήσουμε όσο γίνεται τη νιότη που φεύγει; Ή μήπως πρέπει να τις καταργήσουμε κι αυτές και να αφήσουμε τη φύση να μας σταφιδιάσει από τα τριάντα πέντε χρόνια μας;

Δίαιτα δεν κάνουμε για να διατηρήσουμε λεπτό το σώμα μας; Ναι, αλλά για λόγους υγείας… μπα! Αφήστε τα αυτά, για άλλους λόγους θέλουμε να είμαστε λεπτοί.

Στα γυμναστήρια γιατί πάμε; Πάλι για λόγους υγείας ή για να μπορούμε να επιδεικνύουμε ένα σώμα γερό και καλλίγραμμο κι ας έχουμε φύγει από τα -άντα κι έχουμε αισίως μπει στα -ήντα;

Γιατί δεν βάζουμε μασέλες αλλά δόντια φυτευτά; Γιατί βάφουμε τα γκρίζα ή άσπρα μαλλιά μας;

Σε κανέναν δεν αρέσει να γερνά κι αν μπορεί να ξεγελάσει τους άλλους με κόλπα και τεχνάσματα, θα το κάνει. Επομένως, αν κάποια ή κάποιος προχωρήσει σε πλαστική επέμβαση, δεν πρέπει να μας ενοχλεί. Ας το κάνουμε κι εμείς, αν έχουμε τα κότσια.

(Εγώ δεν το κάνω. Φοβάμαι τα χειρουργεία).