Αλλαγή φύλου από λάθος διάγνωση

  

Μια μητέρα βουρτσίζει τα μακριά μαλλιά του γιου της. Το αγόρι γυρίζει το κεφάλι του και την κοιτάζει. Με αβέβαιη φωνή τη ρωτά: «Μαμά, θα μ’ αγαπούσες, αν ήμουν αγόρι;»

Κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτή τη σκηνή, το καταλαβαίνουμε αμέσως. Η μαμά θα ήθελε να είχε κορίτσι, αλλά το αγόρι δεν είναι ευχαριστημένο με  το ρόλο του κοριτσιού που του ανέθεσε η μαμά του. Το πιθανότερο είναι ότι το αγόρι αυτό θα εκδηλώσει σύντομα μια ψυχική διαταραχή που θα διαγνωσθεί ως διαταραχή φύλου. Μπορεί όμως η διάγνωση αυτή να μην είναι η σωστή.

Το να θέλει κανείς να αλλάξει φύλο δεν σημαίνει πάντα ότι θέλει να αλλάξει φύλο.

Μερικές φορές ενυπάρχει λανθάνουσα μια ψυχική διαταραχή που μπορεί να αντιμετωπιστεί θεραπευτικά, αρκεί βέβαια να διαγνωστεί σωστά. Δυστυχώς πολλοί ψυχοθεραπευτές βιάζονται να γνωματεύσουν ότι πρόκειται για διαταραχή φύλου και ενθαρρύνουν τον πελάτη τους να προχωρήσει σε αλλαγή φύλου, μια ιστορία που δεν είναι καθόλου απλή και που έχει συχνά επιπτώσεις στη γενικότερη ψυχική και σωματική υγεία του.

Ασφαλώς υπάρχουν και εκείνοι-ες που όντως πάσχουν από διαταραχή φύλου και που αισθάνονται καλύτερα, όταν αποχτήσουν το φύλο που επιθυμούν.

Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν και οι άλλοι που η αλλαγή φύλου δεν επαναφέρει την ψυχική τους ισορροπία, αντίθετα χειροτερεύει την κατάστασή τους, επειδή δεν θεραπεύεται το πραγματικό τους πρόβλημα, δηλαδή μια άλλου τύπου ψυχική διαταραχή που θέλει άλλου τύπου αντιμετώπιση.

Τυχαία βρήκα στο διαδίκτυο τον ιστότοπο sexchangeregret του Walt Heyer, ενός ανθρώπου που η ζωή του καταστράφηκε, επειδή είχε την ατυχία να έχει μια διαταραγμένη γιαγιά που τον έντυνε με κοριτσίστικα ρούχα και στη συνέχεια είχε την ατυχία να πέσει σε χέρια ψυχοθεραπευτών που αντί να διαγνώσουν ότι έπασχε από διασχιστική διαταραχή ταυτότητας, διέγνωσαν επιπόλαια ότι έπασχε από διαταραχή φύλου.

Ας δούμε με λίγα λόγια την ιστορία του, όπως την περιγράφει ο ίδιος:

Η γιαγιά του, όποτε ο Walt την επισκεπτόταν, τον έντυνε με ένα μοβ φόρεμα από σιφόν που είχε ράψει η ίδια. «Αυτό θα είναι το μικρό μυστικό μας», του έλεγε καμαρώνοντάς τον και γεμίζοντάς τον με κολακευτικά σχόλια. Ο μικρός Walt ένιωθε πολύ όμορφα εκείνες τις στιγμές, μετά όμως έπεφτε σε κατάθλιψη και ανασφάλεια, επειδή είχε την εντύπωση ότι είχε γεννηθεί σε λάθος σώμα.

Μια μέρα πήρε κρυφά το φόρεμα και το έφερε στο σπίτι του. Το έκρυψε στο συρτάρι του κομοδίνου του, αλλά η μητέρα του το ανακάλυψε και ξέσπασε η τραγωδία. Ο πατέρας του τρομοκρατημένος του επέβαλε αυστηρή πειθαρχία, ενώ αντίθετα ο αδελφός του δεν είχε την ίδια μεταχείριση. Ο Walt ένιωθε πληγωμένος και αδικημένος. Οι επισκέψεις στη γιαγιά σταμάτησαν και ο μικρός ένιωθε ενοχές, επειδή είχε αποκαλύψει στους γονείς του το «μικρό μυστικό» τους.

Το πράγμα χειροτέρεψε, όταν ο νεαρός θείος του μαθαίνοντας τα καθέκαστα επιχείρησε να τον κακοποιήσει σεξουαλικά. Ο Walt ξέφυγε και αποκάλυψε στη μητέρα του το πάθημά του. «Είσαι ψεύτης», του απάντησε η μητέρα του. Ούτε αυτή ούτε ο πατέρας του τον πίστεψαν.

Ο Walt μεγάλωσε, σπούδασε, βρήκε μια πολύ καλή δουλειά και παντρεύτηκε. Ωστόσο πάντα είχε την επίμονη αίσθηση ότι ήταν γυναίκα. Στα 36 χρόνια του άρχισε να ντύνεται με γυναικεία ρούχα και να κυκλοφορεί δημόσια. Άρχισε επίσης να παίρνει γυναικείες ορμόνες. Η γυναίκα του τον χώρισε.

Απευθύνθηκε τότε σε ένα διακεκριμένο ψυχολόγο και αυτός αμέσως τον διαβεβαίωσε ότι υπέφερε από δυσφορία φύλου και του εξήγησε ότι θα θεραπευόταν, αν έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου.

Ενθουσιασμένος από την προοπτική ότι θα πραγματοποιούσε ένα όνειρο ζωής  ο Walt υποβλήθηκε σε εγχείρηση αλλαγής φύλου στα 42 χρόνια του και άλλαξε το όνομά του σε Laura Jensen. Το νέο του όνομα καταχωρήθηκε στο ληξιαρχείο. Η εσωτερική του σύγκρουση φάνηκε να υποχωρεί και για ένα διάστημα  ένιωθε ευτυχής. Όμως βαθιά κρυμμένο μέσα του υπήρχε πάντα το αγόρι που έφερε τα τραυματικά γεγονότα της παιδικής ηλικίας. Το ότι μεταμορφώθηκε σε γυναίκα ήταν απλώς μια συγκάλυψη, μια μεταμφίεση, δεν ήταν η θεραπεία που χρειαζόταν. Δεν ένιωθε τελικά πραγματική γυναίκα.

Επισκέφθηκε έναν άλλο ψυχολόγο, ειδικευμένο στις διαταραχές φύλου, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι ήταν μια χαρά και ότι απλώς χρειαζόταν τον χρόνο του για να νιώσει ως Laura.

Όμως ο Walt, όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο χειρότερα ένιωθε. Άρχισε να πίνει και να παίρνει ναρκωτικά και σκεφτόταν σοβαρά την αυτοκτονία. Ώσπου μια μέρα εντελώς συμπτωματικά κάποιος γνωστός του γιατρός του είπε ότι ίσως υποφέρει από διασχιστική διαταραχή ταυτότητας.

Αυτή τη φορά, αντί να καταφύγει στους γνωστούς ειδικούς διαταραχής φύλου, απευθύνθηκε σε κανονικούς ψυχολόγους και ψυχιάτρους που όλοι συμφώνησαν ότι είχε αναπτύξει διασχιστική διαταραχή από τα παιδικά του χρόνια σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από τη μεταχείριση που του είχε επιφυλάξει η γιαγιά του.

Οχτώ χρόνια μετά την εγχείρηση αλλαγής φύλου ο Walt έγινε και πάλι άνδρας, μολονότι τα γεννητικά του όργανα δεν ήταν δυνατόν να αποκατασταθούν πλήρως. Με εντατική ψυχοθεραπεία πέντε χρόνων ξεπέρασε τη διασχιστική διαταραχή του και στα 56 χρόνια του ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε τη δεύτερη γυναίκα του, με την οποία ζει ως τώρα που είναι 74 ετών.

Σήμερα διευθύνει τον ιστότοπο sexchangeregret και προσπαθεί να βοηθήσει όσους από λάθος διάγνωση σκέφτονται να προχωρήσουν σε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Σε μια τέτοια περίπτωση, λέει, αυτό που τους περιμένει είναι θλίψη, ψυχολογικά προβλήματα και ίσως και αυτοκτονία, διότι θεραπεύουν το σύμπτωμα και όχι τη νόσο που είναι άλλης κατηγορίας.

Καταγγέλλει επίσης τους ψυχολόγους που είναι ειδικευμένοι σε διαταραχές φύλου ότι πολύ εύκολα κάνουν τη διάγνωσή τους και ενθαρρύνουν τους πελάτες τους να υποβληθούν σε περιττές και καταστρεπτικές εγχειρήσεις αγνοώντας άλλες ψυχικές διαταραχές που πιθανόν να τους βασανίζουν.

Σύμφωνα με αυτά που διάβασα στον ιστότοπό του, ένα 20% όσων κάνουν εγχείρηση αλλαγής φύλου, μετανιώνουν αργότερα, με αποτέλεσμα να πέφτουν σε κατάθλιψη και να έχουν αυτοκτονικούς ιδεασμούς.

Ενδιαφέρον έχουν επίσης αυτά που λέει ο Rupert Everett. Ο γνωστός ηθοποιός που δεν κρύβει την ομοφυλοφιλία του έχει πολλές επιφυλάξεις για την τακτική των γονέων εκείνων που βιάζονται να βάλουν σε ιατρικές περιπέτειες τα παιδιά τους, αν αυτά εκφράσουν ανησυχίες για το φύλο τους. Ο ίδιος λέει ότι, όταν ήταν παιδί, ήθελε να γίνει κορίτσι και ντυνόταν με κοριτσίστικα ρούχα. «Ευτυχώς δεν υπήρχε τότε ο σημερινός κόσμος, γιατί θα έπαιρνα ορμόνες και θα γινόμουν γυναίκα. Μετά τα 15 χρόνια μου ποτέ πια δεν επιθύμησα να γίνω γυναίκα. Είναι ωραίο να μπορείς να εκφράσεις τον εαυτό σου, αλλά αυτό με τις ορμόνες, όταν είσαι πολύ νέος, είναι μεγάλο βήμα. Πολλά παιδιά έχουν μια αμφιθυμία σχετικά με το φύλο τους. Πρέπει να το κατανοούμε αυτό».

Κάποιοι πράγματι γεννιούνται σε λάθος σώμα και γι’ αυτούς είναι λύτρωση να αποχτήσουν το φύλο, στο οποίο βαθιά μέσα τους νιώθουν ότι ανήκουν. Κάποιοι άλλοι όμως υποφέρουν από μια ψυχική διαταραχή που καλύπτεται κάτω από την επιθυμία αλλαγής φύλου. Πριν προχωρήσουν σε ένα δρόμο χωρίς επιστροφή, καλό είναι να συμβουλευτούν υπεύθυνους ψυχοθεραπευτές που ξέρουν τη δουλειά τους και δεν θα τους παρασύρουν με λάθος διαγνώσεις.

http://www.sexchangeregret.com/