"Γιατί..."

Γιατί,

πίσω από τη γαλήνη της βραδιάς,

πίσω απ’ τα πρόσωπά τους,

έτσι, όπως το αεράκι

τους φυσούσε τα μαλλιά,

πίσω από αυτή

την ήσυχη εικόνα

του καλοκαιριού,

σε ώρα εφήμερης ανάπαυλας

που οι ψυχές ειρήνευαν,

γιατί

έβλεπα εγώ

θεόρατες σκιές

να βγαίνουν

απ’ τα σώματά τους,

στεναγμούς,

δάκρυα,

βάσανα,

και έγνοιες καθημερινές,

γιατί...