"Χρόνος επάνω, χρόνος κάτω..."

Μέσα στα μυστικά δωμάτιά μου

ο χρόνος

σαν ζελατίνα είναι χυμένος.

                      *

Με τόσα χρόνια πια στην πλάτη

κοιτάζω από ψηλά τον κάμπο

όπου μικρά ανθρωπάκια μάχονται

χωρίς να ξέρουν το πώς και το γιατί.

                     *

Ας θρηνήσουν οι άλλοι

πάνω στα ερείπια

εγώ αρκετά πένθησα.

Ώρα για ανάπαυση.

                   *

Κοιτώ βουβή τη θάλασσα

κι ο κόσμος μέσα μου φωνάζει:

τι θέλεις εδώ

τι περιμένεις

τι ελπίζεις ότι μπορεί να συμβεί...

                    *

Α, η Ζωή, πώς παγιδεύει

με τα φτηνά τεχνάσματά της

και τα κόλπα της

κι ύστερα πόσο οργίζεται,

όταν χαλάμε το παιχνίδι της,

πόσο άθλια μας τιμωρεί,

όταν τη βαρεθούμε...

                   *

                      

Χρόνος επάνω

χρόνος κάτω

χρόνος ολόγυρα

αόρατος

βαρύς

και αμετάκλητος.

  

              *

                                  

Όχι,

δεν είναι δυνατό να είναι αυτό

η ζωή,

αυτή η πατσαβούρα που μου έμεινε στα χέρια.