Ίλαμ 8: Και τώρα σεξ

 

 

 

Ένας άντρας κοντά δυο μέτρα σχεδόν γυμνός μπροστά μου. Το κορμί του δεν αντιστοιχούσε στους ηρωικούς ρόλους που υποδυόταν. Ήταν ένα αρμονικό κορμί αλλά όχι πια νεανικό.

 

-Τώρα ξέρεις τι θα κάνεις, μου είπε αυτός.

-Θέλεις να σου βγάλω και το εσώρουχο.

-Ναι. Και μετά θα βγάλεις κι εσύ το δικό σου και θα καθίσεις πάνω μου. Θα κάνεις εσύ όλη τη δουλειά. Δεν πρέπει να καταπονήσω τη μέση μου. Καταλαβαίνεις, έτσι δεν είναι, Κάτυ;

-Κάθυ.

-Κάθυ, ναι. Και δεν χρειάζεται να βγάλεις το φόρεμά σου.

-Ούτε φιλιά και τέτοια δηλαδή…

-Όχι.

-Έτσι το κάνεις και με τις κούκλες που γλείφουν τα πόδια σου;

- Άναψέ μου ένα τσιγάρο.

 

Πήρα ένα τσιγάρο από τα δικά μου, το άναψα και το έβαλα στα χείλη του. Τράβηξε μια βαθιά ρουφηξιά και μετά είπε:

 

-Δείχνεις ταπεινή, αλλά δεν είσαι. Έχει μια υπεροψία η έκφρασή σου. Πού τη στηρίζεις; Είσαι κάτι σπουδαίο και δεν το ξέρω;

 

Δεν απάντησα. Έβγαλα το εσώρουχό του και μετά έβγαλα και το δικό μου. Έπειτα ανέβηκα στο κρεβάτι και κάθισα πάνω του.

 

-Για να κάνουμε σεξ, πρέπει να είσαι σε διέγερση,  είπα.

-Δεν φρόντισες γι’ αυτό.

 

Κάπνιζε και με κοίταζε και είδα πως χαμογέλασε αχνά.

 

-Δεν μου έδωσες τέτοια εντολή, είπα.

 

Έσβησε το τσιγάρο και σταύρωσε τα χέρια κάτω από το κεφάλι του.

 

-Εντάξει, αρκετά παίξαμε. Κάνε τώρα αυτό που πρέπει να κάνεις.

 

 

Σηκώθηκε έπειτα, έκανε ένα γρήγορο ντους και ντύθηκε.

 

-Με περιμένουν κάτω, μου εξήγησε. Καλύτερα να φύγεις εσύ πρώτη, μη μας δουν μαζί.

 

Φόρεσα το εσώρουχό μου και μάζεψα την τσάντα μου από την πολυθρόνα.

 

-Ευχαριστώ για την εμπειρία, είπα.

 

Άνοιξα την πόρτα και βρέθηκα μπροστά στους δυο μπράβους του. Με κοίταξαν με αδιαφορία.

 

-Ένα λεπτό! Τον άκουσα να λέει από μέσα.

 

Γύρισα και τον κοίταξα. Φορούσε ένα μπλε κοστούμι, ένα λευκό πουκάμισο χωρίς γραβάτα και ήταν ένας πανέμορφος δίμετρος Ίλαμ, ένας κακομαθημένος Ίλαμ που με είχε χρησιμοποιήσει σαν σκουπίδι.

 

-Δώσε μου το e mail σου.

-Να το κάνεις τι;

-Δεν θέλεις να το ξαναζήσουμε αυτό;

-Εσύ θέλεις;

-Ναι, γιατί όχι;

 

Χωρίς να το ελέγξω, μου ξέφυγε:

-Την άλλη φορά θα σου γλείψω τα πόδια.

 

Χαμογέλασε.

 

Του έδωσα το e mail μου κι έφυγα σαν κυνηγημένη. Βγήκα από το ξενοδοχείο, περπάτησα στους δρόμους, δεν ήξερα τι μου γινόταν.

(Συνεχίζεται)

Ίλαμ 7: Στη σουίτα του Ίλαμ

 

Έβγαλε το σακάκι του, έβγαλε το πουκάμισό του και ξάπλωσε μπρούμυτα στο κρεβάτι.

 

-Τρίψε μου τη μέση, Κάθυ.

 

Άγγιξα δισταχτικά τη γυμνή του σάρκα, λευκή, τρυφερή σάρκα, μαλακή. Εβδομήντα χρονών. Το ήξερα από το διαδίκτυο.

 

Άρχισα να τον τρίβω απαλά. Έβλεπα το κορμί του, ψηλό, μακρύ κορμί, αδύνατο και δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που μου συνέβαινε. Πριν λίγη ώρα ήμουν ακόμα ένας κανονικός άνθρωπος, ένας ανύποπτος άνθρωπος που ζούσε την καθημερινή ζωή του. Τώρα έκανα μασάζ σε έναν από τους πιο γοητευτικούς άνδρες στον κόσμο του θεάματος.

 

-Πιο δυνατά!

 

Πιο δυνατά, εντάξει.

 

-Κι άλλο!

 

Κι άλλο, εντάξει.

 

Πόσο κράτησε αυτό; Μπορεί ένα τέταρτο, μπορεί μισή ώρα, μπορεί και παραπάνω.

 

Γύρισε ανάσκελα και μου χαμογέλασε:

-Είσαι καλή νοσοκόμα.

-Νιώθεις καλύτερα;

-Ναι. Και τώρα πρέπει να σε σκοτώσω.

 

Κάθισα στο πλάι του κρεβατιού.

-Γιατί να με σκοτώσεις;

-Γιατί ξέρεις ένα μυστικό μου που το κρύβω από όλους.

-Ναι, σωστά. Οι ήρωες είναι άτρωτοι.

-Βάλε μου λίγο ουίσκι. Και δώσε μου τα χάπια μου, είναι στο συρτάρι του κομοδίνου.

 

Κατάπιε ένα παυσίπονο μαζί με το ουίσκι.

 

-Σε λίγο θα είμαι σε φόρμα, είπε. Βγάλε μου τα παπούτσια.

 

Κοντοστάθηκα αναποφάσιστη.

 

Ναι, εντάξει, σκοπεύει να με πηδήξει τώρα ο διάσημος Ίλαμ, αυτό ούτε στο πιο τρελό όνειρό μου δεν το είχα φανταστεί, one night stand το λένε, αύριο θα μ’ έχει ξεχάσει. Εντάξει, αλλά οι πολλές διαταγές με είχαν εκνευρίσει.

 

-Μήπως θέλεις να σου βγάλω και το παντελόνι;

-Φυσικά.

 

Θα με πηδήξει λοιπόν. Είναι βέβαιο τώρα.

 

Ήπιε μια γουλιά ουίσκι κι έκλεισε τα μάτια.

 

-Μην καθυστερείς. Κάτω περιμένουν κάτι κούκλες που είναι έτοιμες να γλείψουν  τα πόδια μου, είπε αυτός ήσυχα. Βγάλε μου τώρα τα παπούτσια.

 

Κοίταξα στον καθρέφτη απέναντι το είδωλό μου. Ήμουν ασήμαντη, το ήξερα. Ήμουν μια ασήμαντη γυναίκα σαράντα χρονών. Κι αυτός ο εξωτικός άνδρας μού έδινε διαταγές. Λοιπόν, θα το προχωρήσω, θα είναι αυτή μια μοναδική εμπειρία.

 

Του έβγαλα τα πανάκριβα παπούτσια και τα ακούμπησα κάτω.

 

-Και τις κάλτσες.

 

Ναι, ασφαλώς κι αυτές.

 

Τα πόδια του ήταν μεγάλα και αρμονικά. Αντρικά, ερεθιστικά πόδια. Πραγματικά θα ήθελα να τα γλείψω.

 

Μισάνοιξε τα μάτια:

-Δεν θα τα γλείψεις;

 

Ξανακοίταξα το είδωλό μου στον καθρέφτη.

-Είσαι πολύ κακομαθημένος, είπα. Έτσι είστε όλοι εσείς οι διάσημοι;

-Καλά, μην τα γλείψεις. Και τώρα βγάλε μου το παντελόνι.

 

Το ξεκούμπωσα και το τράβηξα απαλά προσέχοντας να μην τον πονέσω.

(Συνεχίζεται)