Τώρα εσύ...

 

Τώρα που η ψυχή μου

έγινε γκρίζα πέτρα

με στάχτες σκεπασμένη

κι αναζητά,

με αδημονία περιμένει

το λιγοστό σου φως,

τώρα εσύ

πίσω απ’ τα σύννεφα έχεις κρυφτεί

και άλλους ουρανούς φωτίζεις.