Ποιος ήσουν στις προηγούμενες ζωές σου;

Αν κάνατε ποτέ αυτή την αξιόπιστη έρευνα που στηρίζεται σε αυστηρά επιστημονικές μεθόδους, θα διαπιστώσατε ότι υπήρξατε πολύ σημαντική προσωπικότητα στις προηγούμενες ζωές σας, βασιλιάς, πρίγκιπας, στρατηγός, αριστοκράτης, φεουδάρχης, η Κλεοπάτρα, ο Μέγας Ναπολέων, ο Γκάντι, η Μάτα Χάρι ή έστω η Χιονάτη.

Οι πιθανότητες να υπήρξατε δούλος, φτωχός, άσημος, λωλός, βιαστής, μαστροπός, κλέφτης είναι μηδενικές. Ούτε ο Χίτλερ υπήρξατε. Ούτε ο Πολ Ποτ. Ούτε ο άνθρωπος- ελέφαντας. Ούτε ποτέ δουλέψατε σε χαμαιτυπείο. Ούτε καν ανώμαλος κατά συρροήν δολοφόνος δεν υπήρξατε.

Ελπίζοντας να ανακαλύψω κι εγώ το συνταρακτικό παρελθόν της ψυχής μου στο ταξίδι της διαμέσου των αιώνων κατέφυγα σε μία ειδικό, ένα μέντιουμ ευρείας κοινωνικής υποδοχής.

-Τι ακριβώς θέλετε να μάθετε; Με ρώτησε το μέντιουμ, μια μεσόκοπη επιβλητική γυναίκα που με υποδέχτηκε ευγενικά στο μισοσκότεινο χώρο της.

-Θέλω να μάθω για τις προηγούμενες ζωές μου, είπα καθίζοντας απέναντί της. Πού έζησα και πότε, ποια υπήρξα και τι σπουδαίο έκανα.

-Με μια πρώτη ματιά μπορώ αμέσως να σας πω ότι είστε μια πολύ αρχαία ψυχή, είπε το μέντιουμ.

-Πόσο αρχαία δηλαδή;

-Έχετε μόλις κατέβει από τα δέντρα και κοπανάτε μια καρύδα με μια πέτρα.

-Χμ, μήπως είμαι η αρχηγός της φυλής μου;

-Όχι, είστε κουτσή και η φυλή σας σάς έχει παραπετάξει.

-Δεν ξεκινήσαμε καλά. Πιο κάτω τι βλέπετε;

-Σας βλέπω στη Βαβυλώνα να ζητιανεύετε.

-Ζητιάνα έγινα;

Το μέντιουμ σήκωσε τους ώμους.

-Τα καλά πόστα πρόλαβαν άλλοι και τα πήραν.

-Παρακάτω;

-Στη Ρώμη έχετε την επιστασία μιας επιχείρησης δουλεμπορίου.

-Έγινα επιστάτρια δηλαδή; Κάτι είναι κι αυτό.

-Σκλάβα είστε και έχετε για πάτρωνά σας έναν απελεύθερο Γότθο.

-Τέλος πάντων. Για πάμε πιο κάτω.

-Στην Κωνσταντινούπολη πουλάτε τηγανιτά ψάρια στην αγορά.

-Είναι καλό το πόστο τουλάχιστον;

-Έτσι κι έτσι. Σας γδύνουν οι φοροεισπράκτορες, αλλά κάτι σας μένει για να ζήσετε κι εσείς.

-Πού πάμε μετά;

-Στην Τουρκοκρατία.

-Μήπως είμαι η κυρά Φροσύνη; Η Μόσχω Τζαβέλα;  Η Μπουμπουλίνα; Η Μαντώ Μαυρογένους;

-Όχι, βοσκάτε πρόβατα στη Θεσσαλία.

-Δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα. Μετά τι έγινα;

-Υπηρέτρια στην Αθήνα.

-Απογοητεύτηκα, κυρία μέντιουμ. Τελικά δεν έγινα τίποτα σπουδαίο.

-Πώς, γίνατε!

-Αλήθεια; Για πείτε μου.

-Υπήρξατε η μαντάμ Ορτάνς!

-Ποια; Αυτή που λέει ο Καζαντζάκης στον «Αλέξη Ζορμπά»;

-Μάλιστα, αυτή.

-Επιτέλους, υπήρξα κι εγώ μια σημαντική προσωπικότητα.

-Ναι, αλλά μη βγείτε τώρα να το διαλαλήσετε, γιατί θα παρεξηγηθείτε. Λόγω του επαγγέλματος εννοώ.

Εντάξει, δεν πρόκειται να το πω σε κανέναν αυτό.

Το θέμα είναι όμως πώς θα αντιδράσει ο επόμενος εαυτός μου, όταν θελήσει να μάθει τι ήταν στην αμέσως προηγούμενη ζωή του.

Σαν να ακούω το μέντιουμ να λέει:

-Μια αλλοπαρμένη υπήρξατε που νόμιζε πως ήταν συγγραφέας.