Εδώ,
σ’
αυτούς τους δρόμους
περπατούσα
κάποτε,
το
φως του ήλιου
χάιδευε
το σώμα μου,
οι
μυρωδιές από τα μαγαζιά
ερέθιζαν
την όσφρησή μου
και
πρόσωπα οικεία
συναντούσα
σ’
αυτούς εδώ τους δρόμους
που
εσείς
με
ασυνείδητη αλαζονεία
περπατάτε
τώρα
νομίζοντας
πως
τούτη εδώ η πόλη
σας
ανήκει,
όπως
το νόμιζα κι εγώ.
Ποιοι
είστε εσείς
και
πότε ξεφυτρώσατε
και
πώς κυριαρχείτε
με
τόση υπεροψία
σ’
αυτούς εδώ τους δρόμους
που
κάποτε περπάτησα
κι
αγάπησα
και
έκανα δικούς μου
και
πού είναι εκείνες οι μορφές
οι
γνώριμες
που
συναντούσα στον περίπατό μου...
Τώρα
με αδιαφορία,
με
απερισκεψία
περπατάτε
εσείς,
ποδοπατάτε,
χώνετε
βαθιά στη γη
τα
πρώτα χρόνια της ζωής μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου