Καίτη Βασιλάκου: Ποιες χώρες αποδέχονται την ομοφυλοφιλία

Η ομοφυλοφιλία κανονικά δεν έπρεπε να μας απασχολεί καθόλου.

Στη σύγχρονη δυτική κοινωνία που το σεξ έχει απενοχοποιηθεί και απελευθερωθεί κατά μεγάλο μέρος από τους απαγορευτικούς κανόνες μιας ξεπερασμένης σεξουαλικής ηθικής, που έχουμε εξοικειωθεί με τολμηρές ερωτικές σκηνές στον κινηματογράφο και την τηλεόραση και ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε ακόμα τολμηρότερες μέσω διαδικτύου, που τα διάφορα sex shops είναι νόμιμα φορολογούμενα καταστήματα, όπου κανείς μπορεί να βρει τα πιο περίεργα εξαρτήματα για το ιδιότροπο σεξ που φαντασιώνεται, το να ξινίζει κάποιος τα μούτρα του, επειδή ο άλλος είναι ομοφυλόφιλος, αποτελεί κατ’ εμέ μεγάλο παράδοξο.

Η δυτική κοινωνία έχει αποδεχθεί ότι μπορεί κανείς να απολαμβάνει το σεξ με όποιο τρόπο του αρέσει, αλλά, επειδή υπάρχουν και επικίνδυνες σεξουαλικές αποκλίσεις, έχουμε και τη σχετική νομοθεσία που προστατεύει τους ανήλικους και όσους υποχρεώνονται να κάνουν σεξ παρά τη θέλησή τους.

Επίσης, ο άνθρωπος εξακολουθεί να θέλει να απολαμβάνει το σεξ ιδιωτικά και όχι δημόσια και επομένως όσοι παραβιάζουν αυτό τον κανόνα λόγω σεξουαλικής ιδιορρυθμίας συλλαμβάνονται για προσβολή του δημόσιου αισθήματος.

Δεν μας αρέσει – προς το παρόν τουλάχιστον - να βλέπουμε σε δημόσιους χώρους άτομα να επιδίδονται στο σεξ, μολονότι μας αρέσει να το βλέπουμε σε ταινίες ή και ζωντανά σε συγκεκριμένα νυχτερινά κέντρα. Δεν ξέρω, αν αυτό θα αλλάξει ποτέ, πάντως μέχρι σήμερα το σεξ σε δημόσιους χώρους μάς προκαλεί μεγάλη ενόχληση.

Έτσι, δεν μας ενοχλεί να βλέπουμε ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων να κυκλοφορεί στο δρόμο χεράκι- χεράκι, μας ενοχλεί όμως να τους δούμε να φιλιούνται περιπαθώς ή να κάνουν και άλλα πιο προχωρημένα πράγματα, ακριβώς όπως μας ενοχλεί να κάνει τα ίδια και ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρι. Καλό είναι να το σκεφτούν αυτό όσοι ομοφυλόφιλοι προχωρούν σε δημόσιες διαχύσεις στην προσπάθειά τους να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί. Δεν προσβάλλουν την ηθική μας αλλά το δημόσιο αίσθημά μας, όπως το προσβάλλουν και οι ετεροφυλόφιλοι που κάνουν τα ίδια.

Πάντως η ανοχή στις σεξουαλικές προτιμήσεις του άλλου είναι κατάκτηση του δυτικού πολιτισμού. Όσοι για πολλούς και διάφορους λόγους εχθρεύονται τις δυτικές κοινωνίες θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν μέσα τους ότι η ανοχή στη διαφορετικότητα είναι κάτι ακατανόητο έξω από τον δυτικό κόσμο.

Στην Ελλάδα το απενοχοποιημένο σεξ είναι κατάκτηση των τελευταίων δεκαετιών και, αν κάποιος είναι λίγο μεγαλύτερος, θα θυμάται πώς είχαν τα πράγματα παλιότερα και πώς σκέφτεται κανείς, όταν ζει σε καθυστερημένη χώρα.

Μπαίνω συχνά στη θέση εκείνων που μισούν την ομοφυλοφιλία και τη θεωρούν σημάδι εκφυλισμού της κοινωνίας, όπως τη θεωρούν όλοι σχεδόν όσοι ζουν εκτός του δυτικού κόσμου. Μπορώ να καταλάβω τη σκέψη τους.

Οι άνθρωποι αυτοί έχουν μάθει να ζουν σε ένα κόσμο με απαράβατες ηθικές αξίες εδώ και αιώνες. Η γυναίκα πρέπει να είναι τίμια, να φτάνει ανέγγιχτη ως το γάμο και να γεννά τα παιδιά του άντρα της. Πρέπει να του είναι πιστή ως τον τάφο. Ο άντρας από την άλλη, μπορεί να έχει τις περιπέτειές του με ελαφρές γυναίκες, αλλά να μην το παρακάνει, γιατί πάνω απ’ όλα είναι η οικογένεια. Οι ελαφρές γυναίκες έχουν πολλά ονόματα που δεν υπάρχει το αντίστοιχό τους στο αρσενικό γένος, πράγμα που δείχνει ότι η σεξουαλική δραστηριότητα με το άλλο φύλο δεν έχει ηθική χροιά όσον αφορά τον άντρα, είναι όμως στίγμα για τη γυναίκα.

Σε μια τέτοια σταθερή επί αιώνες κοινωνία κάθε παρατράγουδο στηλιτεύεται ανελέητα. Και φυσικά ο άντρας που ερωτεύεται άντρες είναι αποδιοπομπαίος και άξιος κάθε εξευτελισμού και τιμωρίας.

Όμως σήμερα, εμείς που ανήκουμε στη Δύση βιώνουμε μια μετάβαση σε μια άλλου είδους κοινωνία, πιο ανοιχτή και πιο ανεκτική.

Οι γυναίκες μορφώνονται και εργάζονται και αυτό υπήρξε το πρώτο χτύπημα στην παραδοσιακή κοινωνία μας. Δεν το δέχτηκε πολύ εύκολα αυτό ο άντρας που ως τότε εθεωρείτο ο στυλοβάτης του σπιτιού. Ανησυχούσε για την κοινωνική κατάκριση: δηλαδή δεν είναι ικανός αυτός να θρέψει την οικογένειά του και στέλνει και τη γυναίκα του να δουλέψει; Με τα χρόνια το κατάπιε όμως και το χώνεψε και σήμερα θεωρείται αυτονόητο να εργάζεται η γυναίκα.

Στις καθυστερημένες χώρες ωστόσο οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μια κοινωνία είναι εκφυλισμένη, αν επιτρέπει στις γυναίκες να εργάζονται εκτός σπιτιού. Και ο εκφυλισμός αυτός εντείνεται, όταν αυτές οι γυναίκες κυκλοφορούν στους δρόμους όποια ώρα της μέρας και της νύχτας θέλουν, αλλάζουν συντρόφους, κάνουν εξώγαμα παιδιά και προκαλούν τον αντρικό πληθυσμό με ρούχα που τις αφήνουν μισόγυμνες.

Ναι, μπορώ πολύ καλά να καταλάβω πόσο πολύ μας θεωρούν εκφυλισμένους εμάς εδώ στη Δύση οι άνθρωποι που ζουν εκτός αυτής. Κι εμείς, αν είχαμε γεννηθεί σε καθυστερημένες χώρες, τα ίδια θα πιστεύαμε.

Ο μουσουλμάνος που σκότωσε 49 ομοφυλόφιλους στο γκέι μπαρ του Ορλάντο ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία των καθυστερημένων ανθρώπων. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στις ΗΠΑ, αλλά γαλουχήθηκε στις παραδοσιακές αξίες της οικογένειάς του που είχε μεταναστεύσει από το Αφγανιστάν. Η εγκληματική του ενέργεια δεν οφείλεται μόνο στην πιθανολογούμενη καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία του, αλλά στη βαθιά ενοχή του που συνδυάστηκε με την ψυχοπάθειά του και με το «περήφανο αντρικό φρόνημα» των Τζιχαντιστών που εκείνος ντρόπιαζε.

Για μας το μακελειό στο Ορλάντο, εκτός από την παράνοια του δράστη, είναι αποτέλεσμα μισαλλοδοξίας, φανατισμού και βαθιάς πολιτιστικής καθυστέρησης. Για όσους ζουν εκτός Δύσης είναι μια πράξη αγανάκτησης ενάντια σε μια παρακμασμένη και εκφυλισμένη κοινωνία.

Όσο κι αν προσπαθήσει κανείς να τους εξηγήσει ότι η ανοχή στη διαφορετική σεξουαλικότητα είναι αίτημα της σύγχρονης εποχής, οι άνθρωποι αυτοί δεν πρόκειται να καταλάβουν τίποτα. Γι’ αυτούς, εμείς της Δύσης είμαστε απλώς σάπιοι, ανήθικοι, διεφθαρμένοι, διεστραμμένοι και εντελώς εκφυλισμένοι και όσο πιο γρήγορα γκρεμιστεί η κοινωνία μας, τόσο το καλύτερο.

Μια έρευνα που έγινε σχετικά με την αποδοχή της ομοφυλοφιλίας σε χώρες Δύσης και Ανατολής αποδεικνύει του λόγου το αληθές.

Ιδού λοιπόν:

Βόρεια Αμερική

Όχι Ναι

Καναδάς 14 – 80

ΗΠΑ 33 – 60

Ευρώπη

Όχι Ναι

Ισπανία 11 – 88

Γερμανία 11 – 87

Τσεχία 16 – 80

Γαλλία 22 – 77

Βρετανία 18 – 76

Ιταλία 18 – 74

Ελλάδα 40 – 53

Πολωνία 46 – 42

Ρωσία 74 – 16

Μέση Ανατολή

Όχι Ναι

Ισραήλ 47 – 40

Λίβανος 80 – 18

Τουρκία 78 – 9

Παλαιστινιακή Αρχή 93 – 4

Αίγυπτος 95 – 3

Ιορδανία 97 – 3

Τυνησία 94 – 2

Ασία / Ειρηνικός

Όχι Ναι

Αυστραλία 18 – 79

Φιλιππίνες 26 – 73

Ιαπωνία 36 – 54

Ν. Κορέα 59 – 39

Κίνα 57 – 21

Μαλαισία 86 – 9

Ινδονησία 93 – 3

Πακιστάν 87 – 2

Λατινική Αμερική

Όχι Ναι

Αργεντινή 21 – 74

Χιλή 24 – 68

Μεξικό 30 – 61

Βραζιλία 36 – 60

Βενεζουέλα 42 – 51

Βολιβία 49 – 43

Ελ Σαλβαδόρ 62 – 34

Αφρική

Όχι Ναι

Ν. Αφρική 61 – 32

Κένυα 90 – 8

Ουγκάντα 96 – 4

Γκάνα 96 – 3

Σενεγάλη 96 – 3

Νιγηρία 98 - 1

Οι πολίτες του δυτικού κόσμου αποδέχονται την ομοφυλοφιλία στη μεγάλη πλειοψηφία τους. Την αποδέχονται ακόμα και οι πολίτες χωρών με προβλήματα στην οικονομία τους, όπως οι χώρες της Λατινικής Αμερικής.

Η Ελλάδα συμβαδίζει με την Πολωνία, το Ισραήλ, τη Βενεζουέλα και τη Βολιβία. Είμαστε από τους λιγότερο ανεκτικούς λαούς της Δύσης, αλλά και πάλι όσοι είναι υπέρ της αποδοχής της ομοφυλοφιλίας είναι περισσότεροι.

Στον μουσουλμανικό κόσμο εννοείται ότι η κατάσταση είναι απελπιστική. Το ίδιο και στις χώρες της Αφρικής, μουσουλμανικές ή όχι, με κορυφαία τη Νιγηρία (98 – 1).

Στον αντίποδα η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής της ομοφυλοφιλίας είναι η Ισπανία (88 – 11).

Η Ρωσία είναι μια ιδιάζουσα περίπτωση. Χώρα στην ουσία δυτική απορρίπτει την ομοφυλοφιλία (74 – 16). Το κομμουνιστικό παρελθόν της πρέπει να παίζει εδώ κάποιο ρόλο. Πολλοί κατηγορούν τον Πούτιν ότι έχει στραφεί κατά των ομοφυλόφιλων, αλλά η αλήθεια είναι ότι ο Πούτιν εκφράζει την πλειοψηφία του ρωσικού λαού.

Χώρες της Ανατολής που ακολουθούν το δυτικό μοντέλο είναι ανεκτικές: Ιαπωνία (36 – 54), Φιλιππίνες (26 – 73).

Από τον κατάλογο αυτό λείπουν όμως πολλές χώρες, όπως πχ οι σκανδιναβικές, η Πορτογαλία, η Ισλανδία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες και αρκετές χώρες αφρικανικές και ασιατικές που θα μας έδιναν μια καλύτερη εικόνα.

Σε γενικές γραμμές πάντως βλέπουμε ότι ο δυτικός κόσμος (Βόρεια και Νότια Αμερική, Ευρώπη, Αυστραλία) αποδέχεται τον διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος τον απορρίπτει.

Γι’ αυτόν τον υπόλοιπο κόσμο εμείς είμαστε σε λάθος δρόμο και πρέπει ή να διορθωθούμε ή να αφανιστούμε.

Αν διορθωθούμε, θα βάλουμε οι γυναίκες εκείνες τις μακριές φουστάνες και τα τσεμπέρια, θα κάτσουμε στο σπίτι μας και θα γεννοβολάμε σαν κουνέλες τρώγοντας κλωτσιές από τον σύζυγο. Οι δε άντρες θα παντρεύονται κοριτσάκια, θα διασκεδάζουν με τις ελευθέριες γυναίκες που θα τις λένε (εδώ εννοούνται κάτι πολύ βρώμικες λέξεις) και εν κρυπτώ και παραβύστω θα το κάνουν και με κάποιους «ανώμαλους» του περιθωρίου της κοινωνίας τους βαμμένους και ντυμένους σαν γυναίκες.