Η
καλή νεράιδα που με επισκέφθηκε τις προάλλες τα μεσάνυχτα, πρώτα με κοίταξε
καλά-καλά και μετά μου είπε:
-Κατανοώ
την τραγωδία σου, αλλά δυστυχώς μόνο μια ευχή σου μπορώ να εκπληρώσω. Ή θα σε
κάνω αδύνατη ή θα σε κάνω νέα. Πες μου τι προτιμάς.
Το
θέμα, όπως καταλαβαίνετε, ήταν καθαρά υπαρξιακό και φιλοσοφικό. Ο Διάβολος όταν
έρχεται να πειράξει τον Φάουστ, δεν τον μπερδεύει με τέτοια διλήμματα . Θα σε
κάνω νέο, του λέει, αν μου παραδώσεις την ψυχή σου. Δεν του υπόσχεται να τον
κάνει και ωραίο, με γραμμωτό σώμα, γερές πλάτες και σφιχτούς μηρούς. Αλλά ο
Φάουστ είναι άντρας, δεν ανησυχεί για την εμφάνισή του.
Μια
γυναίκα θέλει βεβαίως να είναι νέα, αλλά να είναι μια χοντρή νέα; Με τα κιλά
της να ξεχειλίζουν από παντού, να ντρέπεται παραδείγματος χάριν να βγάλει μια σέλφι και να την
ανεβάσει στο fb; Δεν είναι καλύτερα να είναι μια κοκαλιάρα εξηντάρα (ή και
εβδομηντάρα όπως καλή ώρα η Τζέιν Φόντα), κομψότατη, αεράτη και σικάτη;
Από
την άλλη μια χοντρή νέα, όπως και να το κάνουμε, έχει τα νιάτα της. Το κορμί
της μπορεί να είναι τίγκα στο λίπος, αλλά είναι ακόμα σφιχτό και ( βεβαιωμένο
αυτό) υπάρχουν άντρες που τους αρέσουν οι χοντρές. Άσε που αν το βάλει πείσμα,
θα κάνει δίαιτα και θα αδυνατίσει.
-Α,
όχι, είπε η νεράιδα, τέτοια κόλπα απαγορεύονται. Αν σε κάνω νέα, θα μείνεις
χοντρή. Όποια δίαιτα κι αν ακολουθήσεις, δεν πρόκειται να χάσεις ούτε γραμμάριο.
Δηλαδή
χοντρή σε ένα κόσμο που απεχθάνεται τους χοντρούς; Διότι ο χοντρός σήμερα δεν
είναι πολίτικαλι κορέκτ, αποδιοπομπαίος τράγος είναι. Ενώ μια κυρία χμ... τέλος
πάντων μεγάλης ηλικίας, άμα είναι αδύνατη, άμα είναι κομψή...
-Ως
αδύνατη γριά θα μπορώ να κάνω λίφτινγκ; Ρώτησα τη νεράιδα.
-Και
λίφτινγκ μπορείς να κάνεις και όσες πλαστικές εγχειρίσεις θέλεις. Μόνο που δεν θα
έχουν κανένα αποτέλεσμα. Θα φαίνεσαι πάντα γριά.
Ναι,
αλλά ούτε οι γριές είναι πολίτικαλι κορέκτ στην εποχή μας. (Και πότε ήταν δηλαδή). Πάει να βγει έξω η γριά και πέφτει συνεχώς
πάνω σε παιδάρια που χασκογελούν και θορυβούν. Γεμάτα τα μπαρ, οι καφετέριες,
τα κέντρα, τα στέκια, τα σινεμά, οι δρόμοι, τα στενά από παιδάρια που θορυβούν.
Ψάχνει να βρει η γριά κανέναν της
ηλικίας της αλλά τίποτα. Πού στην οργή βρίσκονται αυτοί οι συνομήλικοί της, δεν
μπορεί να έχουν όλοι πεθάνει!
(Οι συνομήλικοί της κάθονται φρόνιμα-φρόνιμα στο σπίτι τους , φορούν παντόφλες και βλέπουν τηλεόραση).
(Οι συνομήλικοί της κάθονται φρόνιμα-φρόνιμα στο σπίτι τους , φορούν παντόφλες και βλέπουν τηλεόραση).
-Άκου,
είπα στη νεράιδα, δεν γίνεται να με κάνεις σαραντάρα και γεματούλα; Να τα συμβιβάσουμε
δηλαδή.
-Όχι,
αυτό δεν γίνεται. Και αποφάσισε τέλος πάντων, γιατί περνά η ώρα και έχω να
επισκεφθώ και άλλους ταλαίπωρους σαν και σένα.
Αδύνατη
και γριά ή νέα και χοντρή; Ε, ναι, αυτό
κι αν είναι υπαρξιακό δίλημμα!
Το
θέμα είναι σε ποια περίπτωση έχω να κερδίσω τα περισσότερα. Ας υποθέσω ότι
είμαι νέα και χοντρή.
-Νέα
και χοντρή αλλά με όλο το μέλλον μπροστά μου; Ξαναρώτησα τη νεράιδα.
Αυτή
είχε αρχίσει κάπως να εκνευρίζεται με την αναποφασιστικότητά μου:
-Όχι.
Από μέσα σου θα είσαι γριά. Πρόκειται για απάτη, δεν το καταλαβαίνεις; Θα είσαι
πάντα μια εξηντάρα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
-Και
η αδύνατη γριά; Κι αυτό απάτη θα είναι;
-Βεβαίως.
Μέσα σου θα αισθάνεσαι πάντα χοντρή.
-Υπάρχει
μήπως ο κίνδυνος να ξαναπαχύνω;
-Όχι,
αλλά θα πάθεις οστεοπόρωση. Θα πρέπει να προσέχεις, γιατί τα κόκαλά σου θα
είναι πολύ εύθραυστα. Ξέρεις τι κατάγματα παθαίνουν οι αδύνατες γριές.
-Από
έρωτες πώς τα πάνε οι αδύνατες γριές;
-Όλο
και κανένα ξεροκόμματο τούς πέφτει. Όχι σπουδαία πράγματα βέβαια...
-Και
οι χοντρές νέες; Από όσο ξέρω αρέσουν σε κάποιους άντρες.
-Σε
κάποιους αρέσουν. Αλλά άντε να τους βρει. Και δεν θα μπορεί να διαλέγει αυτή
όποιον θέλει. Θα βολεύεται με όποιον της τύχει.
-Τέλος
πάντων. Από υγεία τουλάχιστον ποια περίπτωση είναι η καλύτερη;
-Ως
χοντρή νέα δεν θα μπορείς να σκύψεις να δέσεις τα κορδόνια των παπουτσιών σου.
Θα λαχανιάζεις με την παραμικρή προσπάθεια και θα σε πονά η μέση σου που δεν θα
αντέχει να σηκώνει τόσο βάρος. Ως αδύνατη γριά θα έχεις πίεση, χοληστερίνη,
αυχενικό, έλκος στομάχου και θα φοράς μασέλα. Επίσης θα τρέμεις τα κατάγματα.
-Χμ...
-Αποφάσισε
επιτέλους! Φώναξε η νεράιδα. Δεν θα μείνω μαζί σου εδώ όλη τη νύχτα!
-Μια
ερώτηση ακόμα. Η καθημερινότητά μου πώς θα είναι;
-Πώς
θέλεις να είναι; Δεν καταλαβαίνεις;
Ω,
ναι, καταλάβαινα πολύ καλά. Αμελητέα θα ήμουν και στις δύο περιπτώσεις. Αν δεν
είσαι νέα και αδύνατη, δεν έχεις θέση σε τούτο τον κόσμο του φαίνεσθαι.
-Ξέρεις
κάτι, καλή μου νεράιδα; Λέω να μείνω όπως είμαι, να μη σου έχω και καμιά υποχρέωση.
Η
νεράιδα μου έγινε έξω φρενών:
-Θέλεις
να είσαι μια χοντρή γριά; Αυτό κι αν είναι ανωμαλία!
Σήκωσε
το μαγικό ραβδάκι της και μου έδωσε μια δυνατή ραβδιά στο κεφάλι. Έπειτα τα
φτεράκια της σβούρισαν και χάθηκε στο σκοτάδι.
Και
να τώρα που κάθομαι μοναχή στο δωμάτιό μου με τα πολλά κιλά μου και με τα πολλά
χρόνια μου. Δε βαριέσαι... Μια ιδέα είναι όλα. Στο κάτω-κάτω, όταν κοιτάζομαι
στον καθρέφτη, βλέπω αυτό που ξέρω από χρόνια. Το έχω συνηθίσει.
Νέα
και χοντρή ή γριά και αδύνατη; Σ’ αυτό το φιλοσοφικό ερώτημα ξεκάθαρη απάντηση
δεν μπορεί να δοθεί.
Αναρωτιέμαι
ο Φάουστ, όταν ξανάγινε νέος, ήταν άραγε και αδύνατος;
2 σχόλια:
έχουν πλάκα αυτά τα διλήμματα είναι σαν εφιάλτης:) Ή θα πηδήξεις ή θα καείς... μου αρέσει ΠΟΛΥ αυτό το "ό,τι ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο". Πάντως από την εμπειρία μου, το "οτιδήποτε" είναι κάπου 1,000,000,000,000 περισσότερο από το τίποτα.
Γεια σου, Δημήτρη.
Ξεχνάς ότι έχουμε δισεκατομμύρια συνάψεις στον εγκέφαλό μας και άρα μπορούμε να μαντέψουμε αυτό το 1.000.000.000.000 περισσότερο από το τίποτα. :)
Δημοσίευση σχολίου