Τα φουλάρια μου!

 

  

 

Τον καιρό της ανάρρωσής μου, τότε που βρισκόμουν λίγο εδώ και λίγο αλλού, μπαινόβγαιναν εκείνες που με φρόντιζαν, η μια πίσω από την άλλη, άλλες έρχονταν, άλλες έφευγαν, γιατί ούτε μπέσα έχουν αυτές ούτε τίποτα.

 

Λυπάμαι που το λέω, αλλά αυτές οι γυναίκες, φτωχές ασφαλώς και ξενιτεμένες, καμιά συμπάθεια και ενσυναίσθηση δεν έχουν για την «πλούσια» άρρωστη που πρέπει να φροντίζουν.

 

Φυσικά δεν χρειαζόμουν την αγάπη τους, τη φροντίδα τους χρειαζόμουν και λίγο πολύ την είχα. Δεν γνώριζα όμως τις άλλες πλευρές του χαρακτήρα τους.

 

Τέλος πάντων, όταν συνήλθα και μπορούσα να ζήσω χωρίς τη βοήθεια κανενός, άρχισα να ανακαλύπτω τις κλοπές.

 

Πολύτιμα αντικείμενα δεν έχω, αλλά κι αν είχα, δεν νομίζω ότι θα τολμούσαν να τα κλέψουν, γιατί θα πρόσεχα αμέσως την απουσία τους.

 

Τι έκλεβαν;

 

Μαχαιροπίρουνα από το συρτάρι που έχω πολλά.

Ζάχαρη.

Λάδι.

Tonotil.

Κάτι φανελάκια μακό.

 

Τέτοιες σαχλαμάρες.

 

Κι ένα λογαριασμό της Cosmote γύρω στα εκατό ευρώ που έστειλα μία να πληρώσει και μετά δεν σκέφτηκα να ζητήσω την απόδειξη και παρ’ ολίγο να μου κόψουν το τηλέφωνο.

 

Κάθε φορά που ανακάλυπτα ότι κάτι έλειπε από το σπίτι μου, έβραζα από θυμό, αλλά μετά ηρεμούσα, δε βαριέσαι, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτά, σκεφτόμουν.

 

Η ίδια η πράξη της κλοπής όμως με ενοχλούσε αφάνταστα. Τι σόι γυναίκες είναι αυτές που τολμούν και κλέβουν τα ξένα σπίτια; Κλέφτρες με φρόντιζαν, όσο είχα την ανάγκη τους; Κοιμόμουν και στο διπλανό δωμάτιο κοιμόταν μια κλέφτρα;

 

Και κάθε τόσο ανακαλύπτω και κάτι που λείπει.

 

Χθες που δρόσισε ο καιρός και έψαξα να βρω κάποια εσάρπα για τη βραδινή μου έξοδο, ανοίγω τα δυο συρτάρια της ντουλάπας μου που είναι ξεχειλισμένα από φουλάρια κάθε λογής και παρατηρώ ότι το ένα ήταν μισογεμάτο. Τα μισά φουλάρια μου είχαν κάνει φτερά.

 

Και μήπως θυμάμαι ποια λείπουν; Ένα κίτρινο λείπει μετά βεβαιότητος. Επίσης ένα με καφέ ρίγες. Και ένα μπλε και ένα άλλο γαλάζιο. Ένα μαύρο. Ένα γκρι-μαύρο. Λείπουν ασφαλώς και άλλα που δεν τα θυμάμαι, γιατί σπάνια τα φορούσα.

 

Έχουν και προτιμήσεις βλέπετε οι κλέφτρες. Ευτυχώς δεν συμπίπτουν με τις δικές μου κι έτσι δεν νευρίασα και πολύ για την κλοπή.

 

Να προσέχετε.