Αφορισμοί Β΄

 

Το πρόβλημα είναι ότι και οι αισιόδοξοι πεθαίνουν.

 

*

                                        

Γιατί άλλοι βλέπουν το Κακό ως Καλό και το Καλό ως Κακό και άλλοι πάλι αντίστροφα;

Επειδή, νομίζω, και το Κακό περιέχει μέσα του μέρος του Καλού και το Καλό αντίστοιχα μέρος του Κακού.

Μπλέξαμε.

  *                                                

Ποιος θα κληρονομήσει τις φωτογραφίες μου;

Ανησυχώ πολύ γι’ αυτές.

  *                                         

Αν πεις "στο διάολο όλα!", νομίζω ότι χαλαρώνεις περίφημα.

  *                                           

Το τελειότερο πολίτευμα του κόσμου δεν μπορεί να μετατρέψει τον δυστυχή σε ευτυχή.                                         

 *                                              

Φαντάζομαι τους αρχαίους Αθηναίους να παρακολουθούν στο θέατρο πχ την τραγωδία του Σοφοκλή "Αντιγόνη" και να κλαίνε και συγχρόνως να μασουλίζουν ψητές σαρδέλες από το καλαθάκι που έφεραν μαζί τους.

 

   *                                              

 Η Δημοκρατία είναι ένα όμορφο παιδί που πεθαίνει νέο.

 

  *                                               

     Δυο χιλιάδες χρόνια πριν ένας ταπεινός, λαϊκός Εβραίος είπε κάτι απίστευτο: "Αγαπάτε αλλήλους".

Ακόμα η ανθρωπότητα δεν μπορεί να το χωνέψει.

 

   *                                              

   Πώς και δεν απαιτούν οι φεμιναζί να υπηρετούν και οι γυναίκες τη στρατιωτική θητεία τους;

Η ισότητα ξέρετε έχει και υποχρεώσεις.  

 

  *                                                

Τους γαργαλούν φαίνεται τα πυρηνικά όπλα που τόσα χρόνια κάθονται άπρακτα στις αποθήκες τους.

Εν τω μεταξύ οι καθημερινοί άνθρωποι συνεχίζουν τη ζωή τους φωνάζοντας πότε πότε συνθήματα υπέρ του ενός ή του άλλου.

 

   *                                              

Αγαπούμε και συμπονούμε όλα τα ζώα, αλλά μερικά καλύτερα να μη βρεθούν στον δρόμο μας.