Τίποτε δεν συμβαίνει

 

Απλώθηκε στα μάτια μου

κάτι σαν βλέννα

κι ο κόσμος έγινε θολός,

ξεθώριασαν τα χρώματά του.

 

Τα αφτιά μου βούλωσαν,

μιλούν οι άλλοι

κι εγώ ακούω ένα βουητό

με λέξεις ανακατεμένο.

 

Ξέπεσε το κορμί μου,

βαριά σέρνω το βήμα μου

από το ένα δωμάτιο στο άλλο.

 

Τίποτε δεν συμβαίνει.

 

Μα γι’ αυτή τη ζωή

πάλεψα με το Χάρο;