Οδός Ελευθερίου Βενιζέλου, Χαλέπα, Χανιά
Η μαμά βρήκε να νοικιάσουμε ένα
καινούργιο σπίτι πολύ ωραίο που είναι έξω από τα Ταμπακαριά και τον
χωματόδρομο, στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου που
ξεκινά λίγο πιο πάνω, από την πλατεία Ελευθερίου Βενιζέλου και φτάνει ως
κάτω, στο κέντρο της πόλης μας.
Είναι μεγάλο αυτό το σπίτι με πέντε δωμάτια,
δύο κάτω και τρία επάνω. Μου αρέσει πολύ εδώ. Πρώτα-πρώτα φύγαμε από τα
Ταμπακαριά και ησυχάσαμε από τη βρόμα. Εδώ ο αέρας είναι καθαρός. Έπειτα έχω το
δικό μου δωμάτιο τώρα, με το κρεβάτι μου και το τραπέζι με τα βιβλία μου. Έχουμε
κι ένα μπαλκόνι κι αποκεί βλέπουμε πάλι τη θάλασσα που είναι από κάτω.
Τώρα μένουμε στην κανονική
Χαλέπα. Πέντε λεπτά πιο πάνω είναι η πλατεία με το άγαλμα του Βενιζέλου και το
αρχοντικό του. Δεξιά και αριστερά ανεβαίνοντας προς στην πλατεία έχει ωραία
σπίτια, αρχοντικά κι αυτά, που τώρα μένουν κανονικοί άνθρωποι, αλλά που παλιά,
όπως μου είπε ο μπαμπάς, έμεναν εδώ αριστοκράτες από όλη την Ευρώπη, όταν η
Κρήτη βρισκόταν υπό Αρμοστεία και μου εξήγησε τι ήταν αυτό, αλλά δεν το
κατάλαβα και πολύ καλά. Εδώ είναι και η Γαλλική Σχολή που πήγαινε η κόρη της
κυρίας Σοφίας και πάνε κι άλλα κορίτσια και μαθαίνουν εκτός από τα κανονικά
μαθήματα και γαλλικά από τις καθολικές καλόγριες.
Στο καινούργιο μας σπίτι
μετακομίσαμε, όταν τέλειωσα το δημοτικό και μπήκα στο γυμνάσιο.
Η μαμά με πήγε μια μέρα σε ένα
μαγαζί στην πόλη και μου αγόρασε ένα σουτιέν. Και μετά από λίγο μου ήρθε η
περίοδος και ήμουν πολύ χαρούμενη, επειδή τώρα πια είμαι γυναίκα και όχι παιδί.
Και αγαπώ τον Χάρη που οδηγεί μια
μοτοσυκλέτα. Όποτε τον βλέπω στο δρόμο, χτυπά η καρδιά μου σαν ταμπούρλο και
μου κόβεται η αναπνοή. Και ο Χάρης με κοιτάζει και μου χαμογελά και τότε γυρίζω
σπίτι και είμαι πολύ ευτυχισμένη.
Τα Ταμπακαριά τα ξεχάσαμε.
Δεν ξαναπήγαμε ποτέ εκεί.
ΤΕΛΟΣ
Σας ευχαριστώ όλους όσοι
παρακολουθήσατε κάποιες πλευρές της ζωής ενός κοριτσιού μέχρι τα έντεκα χρόνια του.
Τώρα μπαίνει στην εφηβεία, αλλά τα καμώματά του θα μείνουν στην αφάνεια. 😊
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου