Παραίτηση

 

Είναι τώρα καιρός

που μ’ έχει πάρει αγκαλιά

και με ψιθυριστή φωνή

μου λέει λογάκια,

«γιατί

και για ποιο λόγο,

αφού δεν έχει νόημα,

εξάλλου είναι πια αργά,

μην κάνεις τίποτα,

είσαι καλά εδώ

στην αγκαλιά μου μέσα».

 

Γέμισε δηλητήριο το αίμα μου

και κάθε μέρα

όλο και πιο πολύ βαραίνω.

 

«Όμως θέλω να ζήσω»,

τολμώ καμιά φορά να πω

και τότε μου χαμογελά,

«μα ασφαλώς,

μέσα στα χέρια μου θα ζήσεις,

όσο αντέξεις,

όσο να πεις

θα φύγω τώρα,

έχουν τελειώσει όλα.

Ευχαριστώ».