Σκέψεις

 

Ανάμεσα σε δυο μηδενικά παίζεται αδιάλειπτα ένα ακατανόητο θέατρο.

-------

Ό,τι κι αν κάνουμε βρίσκεται πάντα μέσα στα όριά μας. Ας το πάρουμε απόφαση.

-------

Αυτά που βλέπω δεν θα τα ξαναδώ.

-------

Νεκρά συναισθήματα κείτονται στον πάτο των αναμνήσεών μου. Κάποτε θα πέθαινα γι’ αυτά. Πόσο γελοίο!

-------

Αυξάνονται γύρω μου οι νεκροί.

-------

Γιατί νιώθω αθάνατη, αφού ξέρω πως θα πεθάνω;

-------

Η ζωή, τι μεγάλη απάτη!

-------

Παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να δακρύζω, όταν βλέπω ταινίες μυθοπλασίας.

-------

Οι ελπίδες μου συρρικνώθηκαν σε δυο τρία πραγματάκια του παρόντος.

--------

Το μέλλον μου παραμένει σκοτεινό. Μπορώ να το καταστρέψω αυτή τη στιγμή, να του αφαιρέσω κάθε δυνατότητα. Έχω την εξουσία, δεν έχω τη θέληση.

--------

Οι γονείς μου ήθελαν παιδί και τους έκανα τη χάρη. Αυτοί οι αγνώμονες έφυγαν ωστόσο. Ποτέ δεν ρωτήθηκα για τίποτα.

--------

Τοίχοι και τείχη. Τα επιβλέπει η Τύχη.

--------

Δεν υπάρχει Θεός. Υπάρχει ένα μάτι χωρίς καλοσύνη.

---------

Ο χρόνος από ένα σημείο και μετά δηλώνει την παρουσία του με σφυριές.

--------

Ένα καλό μού έμεινε ωστόσο: η καλπάζουσα φαντασία.