Μυθιστορία του 14ου αιώνα που εκτείνεται σε 2.607 ανομοιοκατάληκτους δεκαπεντασύλλαβους στίχους.
Πιθανός συγγραφέας είναι ο Ανδρόνικος Κομνηνός Βρανάς Άγγελος
Παλαιολόγος, ανιψιός του αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου.
Εδώ
η περιγραφή της ομορφιάς της Χρυσορρόης.
Η
γλώσσα απολύτως προσιτή σε μας σήμερα.
807
-827
(Ἔκφρασις
πανεξαίρετος κόρης τῆς Χρυσορρόης.)
Ἦν γὰρ
ἡ κόρη πάντερπνος, ἐρωτοφορουμένη,
ἀσύγκριτος
τὰς ἡδονάς, τὸ κάλλος ὑπὲρ λόγον,
τὰς
χάριτας ὑπὲρ αὐτὴν τὴν τῶν Χαρίτων φύσιν.
Βοστρύχους
εἶχεν ποταμούς, ἐρωτικοὺς πλοκάμους·
εἶχεν
ὁ βόστρυχος αὐγὴν εἰς κεφαλὴν τῆς κόρης·
ἀπέστιλβεν
ὑπὲρ χρυσῆν ἀκτῖναν τοῦ ἡλίου.
Σῶμα
λευκὸν ὑπὲρ αὐτὴν τὴν τοῦ κρυστάλλου φύσιν·
ὑπέκλεπτεν
τοὺς ὀφθαλμοὺς τοῦ σώματος ἡ χάρις.
Ἐδόκει
γὰρ σὺν τῷ λευκῷ καὶ ρόδου χάριν ἔχειν.
Ἂν
μόνον ἀνενδράνισες, τὸ πρόσωπον ἂν εἶδες,
ἐσείσθης
ὅλην σου ψυχήν, ὅλην σου τὴν καρδίαν·
ἁπλῶς
τὴν κόρην ἄγαλμα τῆς Ἀφροδίτης εἶπες
καὶ πάσης ἄλλης ἡδονῆς ὅσας ὁ νοῦς συμπλέκει.
Τί δὲ
πολλὰ πολυλογῶ, τί δὲ πολλὰ καὶ γράφω
τάχα
πρὸς τὸν καλλωπισμὸν τοῦ σώματος τῆς κόρης;
Λόγος
μικρὸς ἂν ἐξαρκοῖ πρὸς τὸ νὰ τὸ δηλώσῃ:
ὅσας
ὁ κόσμος ἔφερε γυναῖκας εἰς τὸ μέσον
καὶ
πρὸ αὐτῆς καὶ μετ’ αὐτὴν καὶ τότε ὅσαι ἦσαν
ὡς
πρὸς τὰς χάριτας αὐτῆς μιμὼ πρὸς Ἀφροδίτην.
αυγή: φως του ήλιου
ανενδρανίζω: σηκώνω τα μάτια
μιμώ: θηλυκό του μίμος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου