Αυτά που κάνουν πιο ευτυχισμένη τη ζωή,
αγαπημένε Μαρτιάλη* μου,
είναι τα εξής:
περιουσία αποχτημένη από
κληρονομιά
κι όχι από δουλειά,
εύφορα κτήματα και τζάκι
όλο το χρόνο αναμμένο.
Ποτέ καβγάδες, σπάνια η
τήβεννος, ήρεμο πνεύμα.
Ακμαίες δυνάμεις, κορμί γερό.
Φρόνιμη απλότητα, φίλοι
ισότιμοι,
σύντροφοι ανεπιτήδευτοι, λιτά
συμπόσια.
Νύχτα όχι μεθυσμένη,
ωστόσο απαλλαγμένη από έγνοιες,
κρεβάτι όχι μελαγχολικό αλλ’ όμως
έντιμο,
ύπνος που λιγοστεύει τα
σκοτάδια.
Αυτό που είσαι, αυτό να
επιθυμείς
και τίποτε άλλο να μη θέλεις.
Το θάνατο ούτε να φοβάσαι
ούτε και να τον ζητάς.
*Iulius Martialis: φίλος του Μαρτιάλη
Vitam
quae faciant beatiorem,
iucundissime
Martialis, haec sunt:
res
non parta labore, sed relicta;
non
ingratus ager, focus perennis;
lis
numquam, toga rara, mens quieta;
vires
ingenuae, salubre corpus;
prudens
simplicitas, pares amici;
convictus
facilis, sine arte mensa;
nox
non ebria, sed soluta curis;
non
tristis torus, et tamen pudicus;
somnus,
qui faciat breves tenebras;
quod
sis, esse velis nihilque malis;
summum
nec metuas diem nec optes.
Μετάφραση από τα λατινικά: Καίτη Βασιλάκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου