5/9/14

Η μοναξιά του δυτικού πολιτισμού







Ο δυτικός κόσμος πολύ απέχει από το να είναι ο επίγειος παράδεισος, όπου ο άνθρωπος, η ζωή του, η περιουσία του, τα δικαιώματά του, η αξιοπρέπειά του είναι εξασφαλισμένα εκατό τοις εκατό. Ο δυτικός κόσμος είναι απλώς λιγότερο φριχτός από τον υπόλοιπο κόσμο.

Στο δυτικό κόσμο παραδείγματος χάριν έχω περισσότερες πιθανότητες να μορφωθώ, να βρω δουλειά, να έχω ένα ικανοποιητικό μισθό και μια σχετικά καλή σύνταξη και να ζήσω μέχρι τα βαθιά μου γεράματα.


Αν είμαι γυναίκα, έχω περισσότερες πιθανότητες να ζήσω με αξιοπρέπεια, να θεωρηθώ ισότιμη με τον άνδρα και να καταλάβω υψηλόβαθμες θέσεις στην επαγγελματική και κοινωνική ιεραρχία. Έχω περισσότερες πιθανότητες  να μην υποστώ βάναυση μεταχείριση, να μην υποστώ βιασμό ή ακρωτηριασμό και να με υπερασπίσει η κοινωνία και η Πολιτεία από τυχόν ρατσιστικές επιθέσεις λόγω του φύλου μου.

Αν έχω παιδιά, έχω περισσότερες πιθανότητες να τα δω να μεγαλώνουν με ασφάλεια, να είναι γερά και να μορφώνονται και πολύ λιγότερες να τα δω να τριγυρίζουν στους δρόμους ως ζητιάνοι ή ως μέλη συμμοριών ή να απάγονται με σκοπό την πορνεία, τη σκλαβιά ή τη μεταμόσχευση των οργάνων τους.


Αν είμαι επιστήμονας, έχω περισσότερες πιθανότητες να ασχοληθώ με την έρευνα με βάση τον ορθολογισμό και όχι τις θεοκρατικές ιδέες και προλήψεις, να ανακοινώνω τα αποτελέσματα της δουλειάς μου δημόσια και να ανταλλάσσω απόψεις με τους συναδέλφους μου με στόχο πάντα την εύρεση της αλήθειας.

Αν είμαι διανοούμενος, στοχαστής, συγγραφέας, καλλιτέχνης  ή δημοσιογράφος έχω περισσότερες πιθανότητες να διαβάσω τα βιβλία που θέλω, να εκφράσω ελεύθερα τις απόψεις μου και να τις δημοσιοποιήσω, χωρίς τον κίνδυνο να συρθώ στα δικαστήρια και να τιμωρηθώ γι’ αυτές. Το δικαίωμα στην αμφισβήτηση των κατεστημένων αξιών είναι  αυτονόητο εδώ, όπως αυτονόητος είναι ο χωρισμός Κράτους και Εκκλησίας.

 Αν είμαι εργαζόμενος, έχω περισσότερες πιθανότητες να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου, να καταγγείλω τις αυθαιρεσίες των ανωτέρων μου, να διαδηλώσω και να διαμαρτυρηθώ, χωρίς να ανησυχώ ότι κάποιοι Αόρατοι θα με εκδικηθούν γι’ αυτό που κάνω.

 
Αν είμαι ακτιβιστής, ιδεολόγος ή απλώς σκεπτόμενος πολίτης έχω περισσότερες πιθανότητες να κατέβω στους δρόμους και να καταγγείλω την κοινωνική αδικία, να πιέσω την κυβέρνησή μου, να επηρεάσω την κοινή γνώμη, χωρίς να φοβάμαι ότι έτσι καταστρέφω το μέλλον μου.

Αν είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες, έχω περισσότερες πιθανότητες να μορφωθώ, να βρω δουλειά και να έχω μια σχετικά εύκολη ζωή υπό την προστασία του νόμου που φροντίζει άτομα σαν και μένα.

Αν είμαι παιδί, έχω περισσότερες πιθανότητες να μην κακοποιηθώ από τους γονείς ή τους κηδεμόνες μου που είναι ενήμεροι ότι η Πολιτεία προστατεύει τους ανήλικους ή, αν κακοποιηθώ, έχω περισσότερες πιθανότητες να σωθώ από τα χέρια τους.

Αν είμαι πολίτης του δυτικού κόσμου, έχω περισσότερες πιθανότητες να ζήσω σε ισονομία με τους άλλους πολίτες του τόπου μου, άσχετα από τις θρησκευτικές και πολιτικές τοποθετήσεις μου, άσχετα από την καταγωγή μου, το χρώμα μου ή την κοινωνική μου τάξη.

Έχω περισσότερες πιθανότητες να βρω το δίκιο μου στα δικαστήρια, αν κάποιος ασκήσει εις βάρος μου φυσική ή ψυχολογική βία.

Έχω περισσότερες πιθανότητες να ζήσω ελεύθερος, ανεξάρτητος και υπεύθυνος για τις πράξεις μου, να επιλέξω τη δουλειά που θα κάνω, να επιλέξω το σεξουαλικό μου προσανατολισμό, να επιλέξω αν θα παντρευτώ ή όχι, αν θα κάνω παιδιά ή όχι.



Αν είμαι γυναίκα, έχω περισσότερες πιθανότητες να αποφασίσω, αν θα κάνω άμβλωση ή όχι, αν θα χωρίσω το σύντροφό μου ή όχι. Έχω περισσότερες πιθανότητες, αν απατήσω το σύντροφό μου, να εξακολουθήσω να είμαι ζωντανή και αρτιμελής, χωρίς να λιθοβοληθώ, να διαπομπευθώ, να κλειστώ στις φυλακές.


Η ζωή εδώ είναι ένα ανοιχτό βιβλίο.

Δεν είναι τυχαίο που εκατομμύρια άνθρωποι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να έρθουν και να εγκατασταθούν στις δυτικές δημοκρατίες, αντί να  πάνε  πχ στο Ιράν ή στη Σαουδική Αραβία.


Ο Ερυθρός Σταυρός, οι Γιατροί του Κόσμου, η Διεθνής Αμνηστία, το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και πολλές άλλες ανθρωπιστικές οργανώσεις είναι προϊόν της δυτικής κουλτούρας.

Όλες σχεδόν οι σημαντικές ανακαλύψεις των τελευταίων 500 χρόνων, από το τηλεσκόπιο και το ηλιοκεντρικό σύστημα ως τον ηλεκτρισμό και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές οφείλονται σ’ αυτή την ανοιχτή και ελεύθερη κουλτούρα.

Γι’ αυτό οι πολίτες του δυτικού κόσμου θα πρέπει να ένιωσαν τη μοναξιά του πολιτισμού τους, όταν ήρθε αυτή η είδηση από την Κίνα:

Σε μια γιγαντοοθόνη στον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό Dongzhimen του Πεκίνου μεταξύ των άλλων ειδήσεων που προβάλλονταν εκεί προβλήθηκε και ολόκληρη η βάρβαρη εκτέλεση του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ από ένα τζιχαντιστή . Οι Κινέζοι παρακολούθησαν με την άνεσή τους αυτό που ολόκληρος ο δυτικός κόσμος με αποτροπιασμό αρνήθηκε να δει.

Ας μη γελιόμαστε: το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη νιώθει ακόμα άνετα με την αδικία και τη θηριωδία.


 Δημοσιεύτηκε στην Ελεύθερη Ζώνη:

Δεν υπάρχουν σχόλια: