Πήγε
εντεκάμισι η ώρα
και η
νύχτα έξω
έχει
απλωμένες τις φτερούγες της.
Ξεκίνησε
πριν λίγο
κι έχει
μπροστά της
πολλές
ώρες ακόμα,
πολλές
ώρες ακόμα
για να
χαράζει με τα γαμψά της νύχια
την ψυχή
σου.
Στάσου
στο ύψος σου,
αδιαφόρησε,
κανένα
βογκητό μην ακουστεί,
κανένας
στεναγμός.
Μια
νύχτα είναι
όπως όλες,
θα
περάσει.
Μην τη
φοβάσαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου