«Μεγάλος
είναι ο θεός Ωρομάσδης που δημιούργησε αυτή τη γη, που δημιούργησε τον μακρινό
ουρανό, που δημιούργησε την ευτυχία για τον άνθρωπο, που έκανε τον Δαρείο
βασιλιά, ένα βασιλιά των πολλών, έναν άρχοντα των πολλών.
Είμαι ο Δαρείος, ο μέγας βασιλέας, ο βασιλέας
των βασιλέων, βασιλέας χωρών που περιέχουν όλα τα είδη των ανθρώπων, βασιλέας
σ’ αυτή τη μεγάλη γη σε όλα τα πλάτη και τα μήκη, γιος του Υστάσπη, ένας
Αχαιμενίδης, ένας Πέρσης, γιος Πέρση, ένας Άριος με άρια καταγωγή.
Ο
βασιλιάς Δαρείος λέει: με την εύνοια του Ωρομάσδη αυτές είναι οι χώρες που
κατέκτησα έξω από την Περσία. Υπήρξα ο ηγεμόνας τους. Μου απέδωσαν φόρο
υποτέλειας. Έπραξαν ό,τι ειπώθηκε από μένα. Τήρησαν σταθερά τον νόμο μου.
Μηδία,
Ελάμ, Παρθία, Αρεία, Βακτριανή, Σογδιανή, Χωρασμία, Δραγγιανή, Αραχωσία,
Σατταγυδία (Παροπαμισάδες), Γανδαρίτις, Ινδία, οι Σκύθες που πίνουν το (ιερό
ποτό) χάομα, οι Σκύθες με τους μυτερούς σκούφους, η Βαβυλωνία, η Ασσυρία, η
Αραβία, η Αίγυπτος, η Αρμενία, η Καππαδοκία, η Λυδία, οι Έλληνες (της Μικράς
Ασίας), οι παραθαλάσσιοι Σκύθες (των ακτών του Ευξείνου Πόντου), η Θράκη, οι
Έλληνες που φορούν καλύμματα κεφαλής παρόμοια με ασπίδες (Μακεδόνες), οι
Λίβυοι, οι Νούβιοι, οι άνθρωποι της Μάκα (= πιθανόν η παραθαλάσσια ζώνη στα
νότια της Καρμανίας-Γεδρωσίας) και οι Κάρες.
Ο
βασιλιάς Δαρείος λέει: ο Ωρομάσδης, όταν είδε αυτή τη γη σε αναστάτωση, τότε
μου τη χάρισε, με έκανε βασιλιά. Είμαι βασιλιάς. Με τη χάρη του Ωρομάσδη την
έβαλα στη θέση της. Ό,τι τους είπα, αυτό έκαναν, όπως ήταν η επιθυμία μου.
Αν
τώρα σκεφτείτε ότι «πόσες είναι οι χώρες που ο βασιλιάς Δαρείος είχε στην εξουσία του;», δείτε τα γλυπτά εκείνων
που φέρουν τον θρόνο, τότε θα ξέρετε, τότε θα σας γίνει γνωστό: το δόρυ ενός
Πέρση έχει προχωρήσει μακριά. Τότε θα σας γίνει γνωστό: ένας Πέρσης έχει δώσει
μάχη πραγματικά μακριά από την Περσία.
Ο
Δαρείος ο βασιλιάς λέει: αυτό που έγινε, όλο αυτό το έκανα με τη θέληση του
Ωρομάσδη. Ο Ωρομάσδης μού έδωσε βοήθεια, μέχρι που έκανα το έργο. Είθε ο
Ωρομάσδης να με προστατεύει από το κακό και τον βασιλικό μου οίκο και αυτή τη
χώρα: αυτό προσεύχομαι στον Ωρομάσδη, είθε αυτό να μου δώσει ο Ωρομάσδης.
Άνθρωπε,
αυτή η εντολή που είναι του Ωρομάσδη, ας μη σου φανεί αποκρουστική. Μην
εγκαταλείψεις το δίκαιο μονοπάτι. Μη σηκώσεις ανταρσία».
Η
επιγραφή δεν έχει τη γνωστή αλαζονεία των ηγεμόνων των αρχαίων ανατολικών λαών,
έχει όμως υπερηφάνεια για το μέγιστο αξίωμα που κατέκτησε ο Δαρείος. Επίσης ο
Μέγας Βασιλέας δηλώνει περήφανα την καταγωγή του:
«Είμαι
ο Δαρείος, ο μέγας βασιλέας, ο βασιλέας των βασιλέων... γιος του Υστάσπη, ένας
Αχαιμενίδης, ένας Πέρσης, γιος Πέρση, ένας Άριος με άρια καταγωγή.»
(Παρακάτω
θα δούμε, γιατί το τονίζει αυτό).
Έχει
βαθιά πίστη στον θεό:
«Μεγάλος
είναι ο θεός Ωρομάσδης που δημιούργησε αυτή τη γη, που δημιούργησε τον μακρινό
ουρανό, που δημιούργησε την ευτυχία για τον άνθρωπο, που έκανε τον Δαρείο
βασιλιά, ένα βασιλιά των πολλών, έναν άρχοντα των πολλών.»
(Ο
Δαρείος πιστεύει στον Ζωροαστρισμό, μια θρησκεία με ευρεία εξάπλωση στην
Περσία).
Δεν
φαίνεται να κομπάζει, αλλά να χαίρεται που έγινε ηγεμόνας τόσων πολλών και
διάφορων λαών, οι οποίοι τήρησαν τους νόμους του και σεβάστηκαν τη θέλησή του:
«Υπήρξα
ο ηγεμόνας τους. Μου απέδωσαν φόρο υποτέλειας. Έπραξαν ό,τι ειπώθηκε από μένα.
Τήρησαν σταθερά τον νόμο μου.»
Περηφάνεια
νιώθει και για τον λαό του, τους Πέρσες:
«Το
δόρυ ενός Πέρση έχει προχωρήσει μακριά… ένας Πέρσης έχει δώσει μάχη πραγματικά
μακριά από την Περσία».
Δεν
παραλείπει να τονίσει ότι όλες του οι κατακτήσεις έγιναν, επειδή αυτή ήταν η
θέληση του θεού και εύχεται να είναι πάντα υπό την προστασία του αυτός και η
οικογένειά του και η χώρα του.
Τέλος
ζητά από τους υπηκόους του να σεβαστούν τη θέληση του θεού και να μην κάνουν
κάποια ανταρσία – θα δούμε πιο κάτω, γιατί το λέει.
Ενδιαφέρουσα
είναι η παράθεση των λαών που έχει κατακτήσει: είκοσι εννιά διαφορετικοί λαοί.
Δεν είναι και λίγοι. Ανάμεσα σ’ αυτούς είναι και οι Yauna, οι Ίωνες της Μικράς
Ασίας και οι Έλληνες της Μακεδονίας που και αυτοί συνεκδοχικά ονομάζονται Yauna
(μια ακόμα απόδειξη της ελληνικότητας των αρχαίων Μακεδόνων).
Ο
Δαρείος ο Μέγας υπήρξε διοικητική ιδιοφυία και άφησε σπουδαίο οικοδομικό έργο.
Τον θρόνο τον απέκτησε με τη δολοφονία των νόμιμων κληρονόμων, πράγμα που
προκάλεσε εκτεταμένες εξεγέρσεις σε όλη την περσική επικράτεια. Τις κατέπνιξε
όλες και έτσι εξηγείται, γιατί ζητά από τον λαό του να μη σηκώσει άλλη
ανταρσία.
Επίσης
έπρεπε να αποδείξει ότι είναι κι αυτός βασιλικής καταγωγής, αν και μακρινός
συγγενής του θρόνου. Για τον λόγο αυτό τονίζει ότι είναι Αχαιμενίδης, Άριος,
Πέρσης, γιος Πέρση.
Η
κατακτητική του διάθεση τον ώθησε δυτικότερα της Μικράς Ασίας, δηλαδή στον τόπο
μας. Μας είναι γνωστοί οι Περσικοί Πόλεμοι που εγκαινίασε ο ίδιος και συνέχισε
ο γιος του Ξέρξης και οι οποίοι όλοι απέτυχαν.
Ειδικά
για τον Δαρείο, τον Μέγα Βασιλέα, εμείς οι Yauna μάθαμε στο σχολείο ότι το 490
πΧ έστειλε τον Πέρση πολεμιστή πραγματικά μακριά από την πατρίδα του, τον έφερε
μέχρι τον Μαραθώνα υπό τις διαταγές του Δάτι και του Αρταφέρνη. Και εκεί άφησε
τα κοκαλάκια του ο Πέρσης πολεμιστής, ο δε Δαρείος, ο Μέγας Βασιλέας, ηττήθηκε
πανηγυρικά.
Πηγές:
1)https://www.facebook.com/I.M.O.History89
International Man of History
2)https://www.britannica.com/biography/Darius-I
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου